چکیده: افزایش جمعیت و برداشت بی‌رویه از آبهای زیرزمینی برای مصارف کشاورزی و صنعتی باعث کاهش منابع و افت سطح ایستابی شده، که یکی از علل اصلی فرونشست زمین می‌باشد. در این پژوهش، با استفاده از روش تداخل‌سنجی راداری مناطق دارای فرونشست در دشت کردی شیرازی بررسی گردید. در مرحله اول تصاویر ماهواره سنتینل-1 در سال‌های 2017 تا 2021 اخذ گردید و برای پردازش تصاویر راداری از نرم افزار SNAP استفاده شد. طبق نتایج بدست آمده، بیشینه نرخ فرونشست 4 سانتی‌متر برای بازه زمانی چهار ساله مورد بررسی به‌دست آمد. بنابراین نرخ فرونشست زمین در دشت کردی شیرازی حدود یک سانتی‌متر در سال محاسبه شد. توزیع مکانی فرونشست بیانگر افزایش مقادیر آن در بخش‌های جنوبی و جنوب غربی آبخوان می باشد. در مرحله بعد با استفاده از اطلاعات جمع‌آوری شده از 6 حلقه چاه پیزومتری نقشه هم‌افت در بازه زمانی 1400-1378 ترسیم و مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین مقدار افت سطح ایستابی نیز در جنوب- جنوب غربی دشت می‌باشد. در ادامه به بررسی تغییرات تراز آب زیرزمینی در قالب نقشه هم‌پتانسیل ، هم‌افت و هم‌عمق و ارتباط آن با فرونشست آبخوان دشت کردی شیرازی پرداخته شد. نتایج نشان می‌دهد که تطابق مناسبی بین توزیع مکانی فرونشست و افت آب زیرزمینی وجود دارد. بررسی شواهد صحرایی فرونشست نظیر توسعه شکاف در بخش شمالی آبخوان و همچنین ضخامت رسوبات تایید کننده نقشه نهایی فرونشست زمین در دشت کردی شیرازی می‌باشد.