چکیده: دشت آق قلا – گمیشان با مساحت 31/1554 کیلومتر مربع در استان گلستان و در شرق دریای خزر واقع شده است. به منظور بررسی هیدروژئولوژیکی و هیدروژئوشیمیایی از اطلاعات تراز سطح آب پیزومتری در آبخوان و همچنین 25 نمونه آب برداشتی از چاه های بهره برداری موجود در دشت و یک نمونه آب از دریا استفاده شده است. نقشه های هم پتانسیل و جهت جریان نشان می دهند که عمده تغذیه آبخوان از سمت شرق و جنوب شرق سلسله جبال البرز و بخش کوچکی از مناطق شمالی دشت می باشد و جهت عمومی جریان آب زیرزمینی منطقه از سمت شرق و جنوب شرق به سمت جنوب غرب و دریای خزر می باشد که هم جهت با جریان های سطحی رودخانه گرگانرود است. ماکزیمم گرادیان آب زیرزمینی در بخش شرقی و جنوب شرق مشاهده می شود. با توجه به هیدروگراف واحد دشت روند کلی تراز سفره آب زیرزمینی یکسان بوده و تغییرات افت بسیار کمی را در حدود 14 سانتی متر در سال نشان می دهد. نقشه هم افت محدوده بیان می کند که کمترین مقدار افت مربوط به منطقه تغذیه و ورودی دشت می باشد و بیشترین میزان افت مربوط به منطقه تخلیه و خروجی دشت به دلیل تغذیه کم و برداشت از چاه ها می باشد. با توجه به نقشه های تغییرات هدایت الکتریکی در سه سال مختلف، در جهت جریان آب زیرزمینی از منطقه تغذیه به منطقه تخلیه مقدار هدایت الکتریکی افزایش می یابد. به طوری که حداقل میزان هدایت الکتریکی 800 میکروزیمنس بر سانتی متر در شرقی ترین قسمت و حداکثر میزان هدایت الکتریکی 4300 میکروزیمنس بر سانتی متر در غربی ترین قسمت مشاهده شد. بررسی های هیدروژئوشیمیایی و ایزوتوپی محدوده مطالعاتی بیانگر این است که منشا آب زیرزمینی، آبهای جوی عهد حاضر با منشا عمدتا مدیترانه ای می باشد و منشا شوری را نفوذ آب شور دریا و یا انحلال تبخیری ها بیان شده است.