چکیده: میدان نفتی سلمان تقریباً در 142 کیلومتری جنوب جزیره لاوان قرار گرفته است و از روند ساختاری زاگرس تبعیت می کند. ساختار این میدان به شکل یک تاقدیس نامتقارن با طول تقریبی 14 کیلومتر و پهنای تقریبی ۱۱ کیلومتر، با روند ساختاری NE-SW می باشد. این میدان از نظر زمین‌شناسی به سه لایه تولید نفت تحتانی و فوقانی مربوط به دوره ژوراسیک و یک لایه بوئیب مربوط به دوره کرتاسه تشکیل شده ‌است. سازند سورمه فوقانی (معادل سازند عرب) به عنوان یک توالی کلاسیک کربناته دولومیتی و یکی از سازندهای مخزنی مهم دنیا، با سن ژوراسیک بالایی است که یک سازند اکتشافی مهم به ویژه در بخش ایرانی خلیج فارس می باشد. در این پژوهش شکستگی های زیر سطحی و وضعیت تنش های برجای بخش عرب بالایی از سازند سورمه فوقانی، با استفاده از نمودارهای تصویری FMI در میدان سلمان مورد شناسایی و تحلیل قرار گرفته شد. نتایج این کار نشان داد که در سازند سورمه فوقانی(بخش عرب بالایی) در چاه A، 206 شکستگی باز پیوسته و ناپیوسته با روند N60E-S60W و 96 شکستگی بسته پیوسته و ناپیوسته با دو روند N50E-S50W و N45W-S45E شناسایی گردید، در حالیکه در سازند عرب بالایی از چاه B، فقط 2 شکستگی القایی کششی بصورت N55E-S55W اندازه گیری گردید. شکستگی ها با روند NE-SW به موازات لایه بندی و محور ساختاری و شکستگی ها با روند NW-SE عمود بر محور ساختاری می باشند. یک گسل احتمالی در بخش U3 از چاه A، با روند N65W-S65E و ده زون با تراکم شکستگی بالا به عنوان زون های کلیدی در تولید نفت تشخیص داده شد. با توجه به راستای شکستگی های کششی و ریزش های مشاهده شده، راستای تنش بیشینه و کمینه افقی به ترتیب در راستای N55E-S55W و N45W-S45E به دست آمد.