چکیده: توالی سنگی پرمین شامل سازندهای دورود (عمدتاً از ماسه‌سنگ و شیل) به سن پرمین زیرین و محیط ته نشستی رودخانه‌ای- دلتایی، روته (عمدتاً از سنگ آهک با بین لایه‌های مارنی) به سن پرمین میانی و محیط ته نشستی رمپ کربناته با شیب ملایم و نسن (عمدتاً از سنگ ‌آهک و شیل) به سن پرمین بالایی و محیط ته نشستی لاگون، پشته‌های سدی و دریای باز، در محدوده شهرستان آمل در بخش شمالی رشته‌ کوه‌های البرز مرکزی دربردارنده سنگ های آذرین مافیک شامل بازالت، میکروگابرو و لامپروفیر هستند. این سنگ ها به شکل توده نفوذی (میکروگابرو، لامپروفیر) در داخل سازند دورود و بخش زیرین سازند روته و به شکل خروجی (بازالت) و آذراواری در داخل بخش بالایی سازند روته رخنمون دارند. بافت‌های‌ پورفیری، میکرولیتی پورفیری، هیالومیکرولیتی پورفیری، گلومروپورفیری، غربالی، اینترسرتال، تراکیتی، بادامکی، افیتیک، ساب افیتیک، پوئی‌کیلیتیک، گرانولار و اینترگرانولار از بافت های غالب در سنگ های آذرین منطقه هستند. فلدسپار و کلینوپیروکسن در بازالت ها و گابروها و آمفیبول در لامپروفیرها از کانی های اصلی سازنده این سنگ ها هستند. ترکیب فلدسپارهای موجود در بازالت‌ها در محدوده آندزین - لابرادوریت و در گابروها در محدوده لابرادوریت، الیگوکلاز، آلبیت و آنورتوکلاز و لامپروفیر در محدوده الیگوکلاز، آلبیت و آنورتوکلاز، قرار دارد. کلینوپیروکسن‌ها از نوع آهن، منیزیم و کلسیم دار و تهی از سدیم هستند. ترکیب کلینوپیروکسن‌ها در بازالت‌ها، گابروها و لامپروفیر در محدوده های دیوپسید و اوژیت و تعداد اندکی نیز در محدوده پیژونیت قرار دارند. آمفیبول‌ها از گونه کلسیک و شامل کرسوتیت، پارگازیت، ادنیت، چرماکیت و مگنزیوهاستینگزیت هستند. این سنگ ها درنمودارهای بهنجارشده نسبت به کندریت، غنی‌شدگی از عناصر کمیاب سبک (LREE) و تهی‌شدگی از عناصر کمیاب سنگین (HREE) دارند. در نمودارهای چندعنصری بهنجارشده نسبت به گوشته اولیه، دارای تمرکز بالای عناصر لیتوفیل بزرگ یون (LILE) و تمرکز پایین عناصر با شدت میدان بالا (HFSE) و تهی‌شدگی از عناصر , K Nb و Zrهستند. این سنگ ها در نمودارهای مختلف تمایز محیط زمین‌ساختی در محدوده کافت درون قاره‌ای با ویژگی های گوشته محل منبع جزایر اقیانوسی قرار می-گیرند. ماگمای سازنده این سنگ ها از ذوب بخشی کمتر از 20 درصد یک گوشته اسپینل- گارنت لرزولیتی در اعماق 90 تا 110 کیلومتری حاصل شده و همزمان با فاز کششی پرمین در لبه جنوبی حوضه اقیانوسی تتیس کهن در البرز بالا آمده و در توالی سنگی پرمین جایگزین شده است.