چکیده: در دهه های اخیر با افزایش رشد جمعیت و توسعه فعالیت های صنعتی و کشاورزی، آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی به طور چشمگیری افزایش یافته است. بخشی از این آلاینده ها را ترکیبات آلی تشکیل می دهند که از منابع طبیعی و انسانزاد به آب های سطحی و زیرزمینی وارد می شوند. حضور این ترکیبات در آب آشامیدنی به هنگام کلرزنی منجر به تولید موادی می شود که به سلامتی انسان آسیب می رساند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کربن آلی کل (TOC) در منابع آب شرب شهر شاهرود انجام شده است. محدوده مورد مطالعه شامل بخشی از دامنه های کوه های تپال می باشد که در غرب محدوده شهر شاهرود واقع شده اند. به منظور ارزیابی کربن آلی کل از 9 حلقه چاه مربوط به منابع تأمین آب شرب شهر شاهرود در دو نوبت اردیبهشت و مهر 1395 نمونه برداری به عمل آمد. برای تمامی نمونه ها مقادیر هدایت الکتریکی و pH در محل نمونه برداری اندازه گیری شد. اندازه گیری ها نشان می دهد که مقادیر هدایت الکتریکی در اردیبهشت ماه از 301 تا 614 میکروموس بر سانتی متر و در مهر ماه از 209 تا 592 میکروموس بر سانتی متر متغیر است. مقادیر pH در اردیبهشت ماه از 7.75 تا 7.90 و در مهر ماه از 7.44 تا 7.81 متغیر است. مقدار هدایت الکتریکی و pH نمونه ها در هر دو نوبت در محدوده مجاز آب شرب می باشد. غلظت کربن آلی کل توسط دستگاه TOC متر مدل Multi N/C 3100 در آزمایشگاه آب و محیط زیست دانشگاه صنعتی شاهرود اندازه گیری شد. مقایسه کربن آلی کل با استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست امریکا (USEPA 1979) نشان می دهد که غلظت کربن آلی کل در همه نمونه های مورد مطالعه بالاتر از مقدار مجاز تعیین شده می باشد. همچنین مقدار کربن آلی کل کاهش چشمگیری را در نوبت مهر ماه نسبت به اردیبهشت ماه نشان می دهد. دلیل بالا بودن غلظت کربن آلی کل در نمونه های آب منطقه مورد مطالعه، به احتمال زیاد به وجود نهشته های زغال دار در شیل و مارن های سازند شمشک مربوط می شود. علاوه بر این، پائین بودن غلظت کربن آلی کل در مهر ماه نسبت به اردیبهشت، احتمالا״ به خاطر اثرات تغذیه آبخوان کارستی بوده است و این امر باعث رقیق سازی آب های آبخوان شده است. پائین تر بودن مقادیر هدایت الکتریکی در مهر ماه نیز مؤید این مطلب می باشد.