چکیده: در این رساله خواص فیزیکی لایه های نانوساختار CuOو ZnO، همچنین خواص پیوندگاه ناهمگون آشکارسازهای نوری خود-تغذیه ZnO/CuO تحت تابش نور در گستره ی فرابنفش و مرئی مورد بررسی قرار گرفتند. در این تحقیق برای نمونه‌های تهیه ‌شده از روش‌های مشخصه یابی مختلف از جمله: میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM)، پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی رامان، طیف سنجی اپتیکی فرابنفش-مرئی (UV-Vis.)، طیف سنجی فوتولومینسانس (PL)، اثر هال، اندازه گیری جریان-ولتاژ (I-V) و جریان-زمان (I-t) استفاده شده است. در اینجا لایه های ZnO با روش های کندوپاش و افشانه تجزیه حرارتی به ترتیب با تغییر مدت زمان لایه نشانی و تغییر دمای زیرلایه لایه نشانی شده و در ادامه خواص فوتورسانایی لایه ها مورد بررسی قرار گرفتند. مشخص شد که نمونه های سنتز شده به روش کندوپاش در مدت زمان min 30 و نمونه تهیه شده به روش افشانه تجزیه حرارتی در دمای °C 300 از بیشترین حساسیت نوری به نور فرابنفش برخوردارند. لایه های CuO به سه روش اکسایش حرارتی، عملیات بخار آب داغ و کندوپاش لایه نشانی شدند. در این مطالعه همچنین خواص فوتورسانایی لایه های برای LED های نور مرئی (آبی، سبز و قرمز) مورد سنجش قرار گرفتند. در نهایت خواص پیوندگاهی ZnO/CuO در تاریکی و تحت تابش نورهای فرابنفش و مرئی در شرایط خود-تغذیه مورد بررسی قرار گرفتند. مشخص شد که نمونه ی TCZ-450 که در آن لایه اکسید روی به روش افشانه تجزیه حرارتی در دمای °C 450 و لایه اکسید مس سنتز شده به روش اکسایش حرارتی، از بالاترین نسبت پاسخ نوری به مقدار 460 بهره مند است.