چکیده: یکی از پارامترهای مهم برای انتخاب یک حسگر گازی خوب، گزینش گری آن نسبت به یک گاز خاص می باشد؛ بدین معنا که بتواند یک گاز مشخص را در محیطی که از چندین گاز پر شده است به خوبی تشخیص دهد. به علت همپوشانی پاسخ یک حسگر نسبت به گازهای مختلف، اطلاع از اینکه دقیقا کدام گاز در محیط وجود دارد تقریبا غیر ممکن است. برای حل این مشکل راه های مختلفی پیشنهاد شده است که یکی از آن ها استفاده از یک آرایه حسگری است که در آن همه قطعات استفاده شده کاملا گزینش گر نبوده و به چند نوع گاز متفاوت پاسخ می دهند. در نهایت برای تشخیص نوع گاز های موجود، که داده های مربوط به پاسخ آن ها توسط یک حسگر یا آرایه ای از حسگرها جمع آوری شده است می توان از روش های مختلف دسته بندی داده ها استفاده کرد. در این پژوهش، یکی از این روش ها به نام ماشین بردار پشتیبان برای این منظور استفاده شده است. آرایه حسگری برای دو گاز اتانول و دی اکسید کربن آموزش داده شده و سپس برای داده های حاصل از مخلوط دو گاز تست شده است. این کار برای حالت های مختلف آنقدر تکرار شده تا بالاترین دقت ممکن به دست آید.