چکیده: در سیستم های زنده آسیب بیولوژیک ناشی از تابش در سه سطح مولکولی، سلولی و عضوی اتفاق می افتد. تابش پرتو یون ساز ساختار مولکولی سلول را تغییر داده و سبب مختل شدن عملکرد آن می شود. براکی تراپی توسط چشمه گامای (_^192)Ir یکی از شیوه های پرکاربرد پرتو درمانی در سرطان دهانه رحم و پروستات است. به همین دلیل در این پژوهش آسیب های وارد شده به مولکول DNA توسط فوتون ها و الکترون های ثانویه ناشی از این چشمه را در فواصل مختلف بررسی کردیم و سپس آهنگ دز در ابعاد تعریف شده از DNA را به دست آوردیم. همچنین در دزیمتری اصولا محیط اطراف چشمه آب در نظر گرفته می شود، اما برای رسیدن به یک نتیجه مناسب درمان، استفاده از آب برای همه بافت های بدن می تواند یکی از منابع خطا در رسانیدن دز صحیح به تومور مورد نظر باشد; از این رو به مقایسه استفاده از فانتوم بافت نرم (با چگالی g⁄〖cm〗^3 1.04) و بافت ماهیچه (با چگالی g⁄〖cm〗^3 1.05) نسبت به فانتوم آب پرداخته ایم. در این کار ما با استفاده از کد MCNPX شار و دز فوتون و الکترون های ثانویه ناشی از چشمه فوق را در ابعاد تقریبی از DNA در یک فانتوم آب محاسبه نموده ایم و با استفاده از شار الکترون به دست آمده، از طریق کد MCDS به بررسی تابع توزیع احتمال بازده شکستگی های تک رشته ای و دو رشته ای DNA در فواصل مختلف از چشمه پرداخته ایم. شبیه سازی ها نشان داد شار الکترون ها در برخی انرژی ها دارای قله بوده که با افزایش فاصله از چشمه این قله ها به سمت انرژی های کمتر شیفت پیدا کرده و همچنین پهنای آن ها به دلیل ترکیب قله ها و حذف انرژی های کمتر افزایش یافته است. آسیب های DNA در فواصل مختلف از چشمه متفاوت است و به تعداد الکترون های ثانویه رسیده به آن ناحیه و انرژی آن ها بستگی دارد، بطوریکه با افزایش فاصله از چشمه مقادیر تابع توزیع احتمال شکستگی های تک رشته ای و دو رشته ای DNA کاهش می یابد. همچنین مشاهده شد این مقادیر در تمامی فواصل از چشمه دارای قله اند. بطوریکه بیشینه احتمال شکستگی تک رشته ای در فواصل 0.04، 0.1، 1 و 2.5 سانتی متر از چشمه درون فانتوم آب به ترتیب 8.06 %، 6.12%، 4.9% و 3.9 % است و بیشینه احتمال شکستگی دو رشته ای در این فواصل به ترتیب 0.54 %، 0.28 %، 0.21% و 0.11 % است، قابل توجه است که مقدار آهنگ دز رسیده به DNA که با فرض اکتیویته 1 میلی کوری با استفاده از تالی *f8 محاسبه شد، در این فواصل به صورت نمایی کاهش و به ترتیب 27.202، 3.074، 0.026 و mGy/h0.005 است. با در نظر گرفتن بافت نرم و ماهیچه نیز روند مشابهی در نمودارهای شار حجمی، آهنگ دز و احتمالات شکستگی های رشته DNA مشاهده شد، اما با مقایسه این بافت ها با آب مشاهده شد که در فواصل نزدیک تفاوت ناچیزی در درصد اختلاف های نسبی استفاده از فانتوم بافت نرم و ماهیچه به جای آب وجود دارد اما با افزایش فاصله از چشمه این اختلاف ها افزایش می یابد. بر اساس نتایج ماکسیمم درصد اختلاف نسبی شار حجمی فوتون و الکترون در بافت نرم به ترتیب 1.71 % و 6.6 % و در بافت ماهیچه 3.33 % و 11.8 % و مقدار آهنگ دز رسیده به بافت نرم در مقایسه با فانتوم آب، با بیشترین درصد اختلاف نسبی 1.96 % و بافت ماهیچه نیز، با درصد اختلاف نسبی 5.96 % (که در تمامی موارد این مقادیر در فاصله 2.5 سانتی متری از چشمه بوده است) مشاهده شدند.