چکیده: پژوهش حاضر سعی دارد با ارائه یک کتاب درسی مبتنی بر معناشناسی قالبی و ارائه تکنیک‌هایی برای آموزش آن، چگونگی کاربرد معناشناسی قالبی در آموزش واژگان را نشان دهد. برای این منظور کتاب درسی شامل شش موضوع یعنی سکونت، آب و هوا، خواب، نزاع، سفر و جانبداری تهیه شد. برای طراحی دروس و آموزش واژگان از تکنیک هایی مانند طبقه بندی اولیه و نقشه های معنایی قالبی استفاده شد. دانش پس زمینه گویشوران بومی از frxameNet استخراج شد تا تفاوت های واژگانی تعیین شود. این کتاب درسی به یک کلاس متشکل از ده دانش آموز آموزش داده شد که پس از 12 جلسه تدریس با آنها مصاحبه شد تا درباره احساس آنها نسبت به روش تدریس جدید در مقایسه با روش های سنتی آموزش واژگان توضیح داده شود. مشاهده شد که آنچه دانش‌آموزان از این رویکرد درک می‌کنند با اهداف معناشناسی قالبی مطابقت دارد. آنها متوجه می شوند که این رویکرد واژگان را فعال می کند، مفاهیم را از یکدیگر متمایز می کند، و نقشه های معنایی را ترسیم می کند تا تصویری کل نگر از آن قالب تشخیص داده شود. معلمان و دانش آموزان می توانند از این رویکرد بهره مند شوند به شرطی که اصول معناشناسی قالبی را بیاموزند.