چکیده: شعر قدیمی‌ترین ژانر در ادبیات است که معنای قوی‌تری نسبت به سایر ژانرها دارد، زیرا افکار، احساسات، نظریه‌ها، فلسفه‌ها و مضامین و پیام‌های جهانی را به شکلی بسیار مختصر منتقل می‌کند. درک شعر برای بسیاری از افراد انگلیسی زبان و مطمئناً برای زبان آموزان انگلیسی یک چالش تلقی می شود. هدف ما در این تحقیق بررسی فرآیند معناسازی در درک شعر در زمینه انگلیسی به عنوان زبان خارجی از طریق تفکر گویا است. چهارده شرکت کننده (5 مرد و 9 زن) در این مطالعه شرکت کردند. چهار شعر در اختیار آنها قرار میگیرد و از آنها خواسته میشود که علاوه بر بلند خواندن متن شعر ها افکار خود را در حین معنی دادن به سطرها و در کل شعرها با صدای بلند بیان کنند. به ظور دقیق به آنها گفته شد که افکار خود را حتی اگر نامربوط به معناسازیِ شعر هستند، به زبان بیاورند. افکار آنها کدگذاری، دسته بندی و تجزیه و تحلیل شد. کدهای استخراج شده شامل تجربه زندگی و مفاهیم جهانی، فهم فرهنگی، درکِ دینی، درکِ جنسیتی، و تمایل به تمرکز بر کلمات به جای معنای کلی، درک واژگان و درک زبان استعاری است. در پایان این کدها در سه موضوع دانشِ زمینه ای، عدم دانش راهبردی کافی و مشکلات درکِ مطلب، دسته بندی شدند.