چکیده: با توجه به اینکه تاکنون هیچ تحقیقی به بررسی نیازهای یادگیری زبان انگلیسی دانشجویان ایرانی فلسفه و کلام اسلامی در مقطع کارشناسی ارشد نپرداخته است، پژوهش حاضر کوششی است درجهت ارزیابی نیازهای دانشجویان مذکور. بدین منظور، 72 دانشجو به همراه 8 استاد دروس تخصصی که زبان انگلیسی تخصصی تدریس می‎کنند بر اساس روش نمونه گیری در دسترس برگزیده شدند. داده‎های این تحقیق ترکیبی (کمی-کیفی) با استفده از ابزارهای گوناگون که شامل مصاحبه‎های نیمه‌ساختاریافته، پرسشنامه‎های نیازسنجی و تحلیل اسناد می‎شدند، گردآوری شدند. داده‌های کمی جمع‌آوری‌شده از پرسشنامه‌ها با استفاده از روش‎های آماری توصیفی و داده‌های کیفی به‌دست‌آمده از مصاحبه‎ها و تحلیل اسناد با رویکرد تحلیل مضمونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. علاوه بر این، برای بررسی اینکه آیا دیدگاه‌های دانشجویان و مدرسان درباره نیازهای یادگیری زبان تفاوت چشمگیری با یکدیگر دارند یا خیر، از آزمون t مستقل استفاده شد. داده های مورد نیاز برای انجام این تحقیق در ترم پاییز سال تحصیلی 1400-1399 جمع‎آوری شدند. ابتدا، محقق با افراد دخیل در این حوزه (مدرسان و دانشجویان) مصاحبه کرد تا نیازهای زبان انگلیسی دانشجویان و همچنین نظرات این افراد درباره دوره‎های انگلیسی برای اهداف دانشگاهی را مشخص کند. سپس، نسخه‎های نهایی پرسشنامه‎ها میان شرکت کنندگان توزیع شد. پرسشنامه‎ها شامل دو بخش اصلی می‎شدند. بخش اول، شامل نظرسنجی در مورد چهار مهارت اصلی زبانی به همراه مهارت‎های عمومی می‎شد، و بخش بعدی پرسشنامه به نگرش شرکت کنندگان نسبت به مسائل آموزش زبان، طول دوره و همچنین محتوای آموزشی، برنامه درسی و نحوه تدریس دوره تخصصی زبان انگلیسی مرتبط می‎شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده‎ها مشخص نمودند که اکثر دانشجویان بر این باورند که مهارت خواندن و درک مطلب و به دنبال آن مهارت‌های نوشتاری، مهارت‎های گفتاری و مهارت‎های شنیداری به ترتیب مهم‎ترین مهارت های زبانی می‌باشند. دانشجویان همچنین نارضایتی خود از مسائل مختلف مرتبط با تدریس واحد تخصصی زبان انگلیسی را ابراز کردند. همچنین، پاسخ‎های مدرسان نشان دهنده نارضایتی آن‎ها از مهارت‎های زبانی دانشجویانشان بود. همچنین‎، هر دو گروه شرکت کننده از عدم انجام نیازسنجی به منظور شناسایی نیازهای زبانی دانشجویان ناخرسند بودند. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل برنامه آموزشی مشخص که واحد زبان انگلیسی تخصصی بطور ناقص و نارسا تدوین شده است و ارتباطی با نیازهای دانشجویان ندارد. یافته‎های این پژوهش دربرگیرنده اطلاعات قابل توجهی برای بهبود دوره‎های زبان تخصصی ارائه شده به دانشجویان فلسفه و کلام اسلامی در ایران می‎باشد.