چکیده: افزایش جمعیت شهرها موجب بروز مشکلات فراوانی از جمله افزایش مصرف و آلودگی منابع طبیعی شده است. این مسئله تعادل زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی درون شهرها را مختل کرده است. به‌نحوی‌که شهرها با مشکلات کالبدی و زیست‌محیطی مواجه شده و افراد ساکن در شهرها هم غالباً دچار روزمرگی هستند و کمتر با یکدیگر تعاملات اجتماعی دارند. شهروندان یا به محل زندگی خود حس تعلق ندارند و یا این حس در بین آنها بسیار ضعیف است. طبق مطالعات انجام شده، این موضوع موجبات بروز جرم، بزهکاری و در نهایت عدم امنیت در سطح محلات شهری را فراهم آورده است. یکی از نیازهایی که زندگی انسان‌ها در شهر را ممکن می‌سازد تعاملات اجتماعی است. در هر شهر فضاهایی کوچک‌مقیاس، بنا به هر دلیل موجه یا غیرموجه، بدون استفاده و خالی مانده‌اند که می‌توان باتوجه‌به اصول توسعه پایدار، به ساختارهای کالبدی، فضایی و اجتماعی پایدار در محلات شهری دست‌یافت. هدف پژوهش حاضر ارائه راهکاری با ماهیت معماری پایدار در جهت ارتقا حس تعلق و امنیت در محلات شهری است و مشخصاً به دنبال پاسخ به پرسش زیر است: اصول و مولفه‌های پایداری در طراحی پارک جیبی چیست؟ چگونه می‌توان با طراحی معماری موجب افزایش امنیت و حس تعلق در ساکنین شد؟ این تحقیق به لحاظ ماهیت، توصیفی - تحلیلی است که با استفاده از ابزارهای کتاب، مقاله، منابع اینترنتی و تحلیل نمونه‌های موردی انجام شده و ضمن ارائة راهکارهای مناسب طراحی، به طرح معماری یک پارک جیبی پایدار در جهت افزایش حس تعلق و امنیت در شهرک البرز شاهرود انجامیده است که در قالب نقشه‌ها و تصاویر سه‌بعدی ارائه شده است.