چکیده: با هدف ارزیابی عوامل مؤثر بر توسعه پایدار کشاورزی در استان خراسان شمالی، این پژوهش به بررسی پنج بُعد اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی، سیاسی و آموزشی-ترویجی پرداخت. داده‌ها به روش پرسشنامه‌ای و به صورت خوشه‌ای دو مرحله‌ای جمع‌آوری و با استفاده از مدل رگرسیون به ظاهر نامرتبط تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که شاخص زیست‌محیطی بالاترین عملکرد و شاخص آموزشی-ترویجی پایین‌ترین عملکرد را داشت. استفاده از اینترنت بیشترین تأثیر مثبت و معنادار را بر تمامی ابعاد توسعه پایدار داشت، در حالی که وابستگی به رسانه‌های سنتی اثر منفی بر شاخص‌ها گذاشت. همچنین مالکیت تراکتور بدون آموزش‌های زیستمحیطی، اثر منفی بر شاخص زیستمحیطی نشان داد. در نتیجه، دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی نیازمند رویکردی چندبُعدی، تلفیق فناوری‌های نوین با آموزش‌های هدفمند و تقویت زیرساخت‌های نهادی و مالی است.