چکیده: چکیده هدف این پژوهش بررسی عملکرد پرتفوی های بدست آمده بر مبنای عوامل بنیادی و رتبه بندی شده بر اساس روش های تصمیم گیری چندمعیاره است. نمونه پژوهش شامل 244 شرکت بازار سرمایه ایران در سال های 1397 و 1398 است. از متغیر های حاشیه سود خالص، نسبت قیمت به سود هر سهم (P/E)، نسبت سود تقسیمی به سود هر سهم (DPS/EPS)، بازده دارایی ها (ROA)، بازده حقوق صاحبان سهام (ROE)، نسبت قیمت به ارزش دفتری (P/B)، نسبت بدهی، درصد شناوری سهام و گردش دارایی ها جهت رتبه بندی شرکت های موجود در هر صنعت استفاده شده است. برای وزن دهی متغیرها از روش بهترین-بدترین (BWM) و برای رتبه بندی شرکت ها از دو روش تاپسیس (TOPSIS) و کوکوسو (COCOSO) استفاده شده است. سپس شرکت ها بر اساس رتبه بندی-های بدست آمده، دهک بندی شده و پرتفوی های مختلف تشکیل شدند. در نهایت به تحلیل تفاوت بازده سالانه پرتفوی های مختلف با یکدیگر پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان داد به طور کلی در سال 97 بازده همزمان پرتفوی های برتر از پرتفوی های ضعیف تر بیشتر است ولی بازده آتی پرتفوی های برتر از پرتفوی های ضعیف تر بیشتر نیست، در سال 98 بازده همزمان پرتفوی های برتر از پرتفوی های ضعیف تر بیشتر نیست ولی بازده آتی پرتفوی های برتر از پرتفوی های ضعیف تر بیشتر است که نشان از پیش خور شدن اطلاعات در سال 97 و عدم توجه بازار به عوامل بنیادی در سال 98 و بالا رفتن قیمت شرکت های ضعیف تر بدون منطق و بر اساس دلایل نادرست دارد. اما پرتفوی های برتر 98 در سال آتی آن (99) با اینکه بازار دارای شرایط خاص و ریزش شدید بود، بازدهی بیشتر از پرتفوی های ضعیف تر داشته اند که نشان می دهد پرتفوی های برتر ریسک کمتری دارند.