چکیده: در چند دهه اخیر مدیریت بازیافت پسماند شهری به عنوان یک راهکار مناسب برای مدیریت پسماند و حفظ منابع طبیعی اکثر کشورها به کار رفته است. برای هر چه بهتر شدن مدیریت بازیافت نیاز به احداث ایستگاه بازیافت می باشد. هر چقدر که ایستگاه بازیافت در موقعیت بهتری باشد و مکان یابی آن به درستی انجام شده باشد شاهد رشد سریعتری در مدیریت بازیافت و حفظ محیط زیست خواهیم بود. در این تحقیق در فاز اول پژوهش به بررسی ادبیات تحقیق پرداخته و آن دسته از شاخص‌هایی که عموما بر روی انتخاب مکان احداث ایستگاه بازیافت پسماند موثر هستند از منابع تحقیقاتی و مطالعات گذشته استخراج شده است. سپس شاخص‌های استخراج شده، مطابق نظرات خبرگان این حوزه با روش دلفی فازی مورد ارزیابی قرار گرفته و نهایی شد. در فاز دوم، این شاخص‌ها مطابق با روش آنتروپی شانون بررسی و وزن هر شاخص تعیین شد. در ادامه با استفاده از وزن‌های بدست آمده برای شاخص‌ها، به رتبه‌بندی گزینه‌های موجود برای احداث مراکز بازیافت پسماند در منطقه 22 شهرداری تهران به عنوان مطالعه موردی با رویکرد مولتی مورا پرداخته شد. مزیت این روش به استفاده از هر سه رویکرد سیستم نسبت و نقطه مرجع و ضرب کامل می‌باشد. در نهایت سه منطقه با بیشترین امتیاز به عنوان مکان های بهینه ایستگاه بازیافت انتخاب شدند. براساس نتایج این تحقیق سه شاخص هزینه محل احداث،فاصله ازبیمارستان و مراکز آموزشی،پوشش فعلی اراضی بیشترین اهمیت و نقش را در تعیین محل احداث مراکز بازیافت داشتند.