چکیده: زمینه و اهداف: بیماری مزمن کلیوی (CKD) یکی از چالش‌های بزرگ بهداشتی در قرن حاضر است که به تدریج در جوامع مختلف در حال افزایش است. این بیماری با کاهش تدریجی عملکرد کلیه‌ها تعریف می‌شود و می‌تواند به نارسایی کلیه منجر شود. عوامل خطر این بیماری به‌طور عمده شامل دیابت، فشار خون بالا، چاقی و سابقه خانوادگی می‌باشد.CKD در مراحل اولیه معمولاً بدون علامت است، اما با پیشرفت بیماری، علائمی نظیر خستگی مفرط، کاهش اشتها، تورم و مشکلات خواب بروز می‌کند که به طور قابل توجهی کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علاوه بر عوارض جسمی، این بیماری می‌تواند بار روانی سنگینی بر دوش بیماران و بگذارد. تحقیق در زمینه CKD هدف اصلی خود را بر شناسایی مؤلفه‌های کلیدی در پیشگیری و مدیریت این بیماری متمرکز کرده است. تغییرات سبک زندگی، نظارت دقیق بر وضعیت سلامت و مداخلات به‌موقع می‌تواند خطر پیشرفت بیماری را به‌طور قابل توجهی کاهش دهد. همچنین، شناخت عوامل خطر و ارائه برنامه‌های آموزشی به مبتلایان می‌تواند نقش بسزایی در کنترل این بیماری و ارتقاء سطح سلامت عمومی ایفا کند. هدف در این پژوهش تاثیر تمرین ورزشی بر سطوح کلسیم، فسفر، سختی شریانی، کراتینین و فیلتراسیون گلومرولی و توان هوازی در زنان مبتلا به بیماری مزمن کلیوی می باشد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر از نوع تجربی و کارآزمایی بالینی است که در قالب طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش زنان مبتلا به بیماری مزمن کلیوی مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین شاهرود و مطب ها و مرکز دیالیز بودند که از این میان 24 نفر به دو گروه کنترل و تمرین استقامتی تقسیم بندی شدند. این افراد در دامنه سنی 65 تا 38 سال با توده بدنی کمتر از 40 و فشارخون کمتر از 18 بودند. تمرینات شامل 3 جلسه در هفته به مدت 12 هفته و هرجلسه 20 تا 45 دقیقه دویدن بر روی تردمیل با شدت 65 _ 70% حداکثر ضربان قلب بود. نمونه خون شرکت کنندگان 48 ساعت قبل از تمرین و 48 ساعت بعد از تمرین در حالت ناشتا گرفته شد و برای اندازه گیری کلوتو از روش الایزا استفاده گردید. همچنین تست سختی شریانی با دستگاه vasera 2000 فوکادا ژاپن و ترکیب بدن با استفاده از دستگاه In Body انجام گردید. داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، تی وابسته و تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری) 05/0 (P< آنالیز شدند. نتایج: بررسی داده ها نشان داد که تمرینات استقامتی بر سطوح فسفر تاثیر معنی دار داشته و در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل باعث کاهش قابل توجهی شده است . همچنین تمرین استقامتی بر شاخص ترکیب بدن(BMI) تاثیر گذاشته و موجب کاهش معنی داری در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شده است؛ همچنین شاخص مچ پا – بازویی (ABI) و کلوتو تحت تاثیر تمرین استقامتی قرار گرفتند و در هر دو گروه تمرین و کنترل با افزایش معنی داری روبه رو شدند . فشارخون سیستولیک با توجه به تاثیر تمرین استقامتی در گروه تمرین با کاهش رو به رو شد و در مقابل آن فشارخون دیاستول تحت تاثیر قرار نگرفت وهیچ گونه تغییری در گروه ها مشاهده نشد. همچنین تمرین استقامتی بر سطوح کلسیم و کراتینین در این بیماران و در گروه تمرین و کنترل تاثیری نداشته و بدون تغییر می باشد. به نظر می رسد اگر تمرینات استقامتی ادامه دار باشد ممکن است که موجب معنی دار شدن فاکتورها و تاثیرات مثبتی گردد. نتیجه گیری: به طور کلی گفته می شود تمرینات هوازی طولانی مدت می تواند باعث بهبود شاخص های کلوتو، ترکیب بدن،فشارخون سیستول، توان هوازی و شاخص مچ پا – بازویی در زنان مبتلا به بیماری مزمن کلیوی می گردد و این امر می تواند موجب بهبود شرایط بیماران شود.