چکیده: در قرن حاظر، به دلیل وجود رقابت بین سازمان ها و شرکت ها در جهت کسب منافع بیشتر، تسلط بر منافع موجود اهمیت بسیاری پیدا کرده است. سازمان ها حتی اگر دارای بهترین فناوری بوده و از بهترین امکانات بهره مند باشند، ولی از نیروی متخصص و کارآمد برخوردار نباشند قادر نخواهند بود بر محیط خود اثر گذاشته و در عرصه رقابت موفق باشند. یکی از مقوله های مهمی که نقش بسیار مهمی در میزان کارآیی و اثربخشی و همچنین سلامت جسمی و روانی افراد در سازمان ها دارد مقوله اهمال در کار است که در سازمان ها و موسسات توجه کافی بدان مبذول نمی شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین خودکارآمدی و سرسختی شغلی با اهمال کاری کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان رضوی انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر جمع آوری اطلاعات پیمایشی و از نظر روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی کارکنان شاغل در ادارات ورزش و جوانان استان خراسان رضوی که در سال 1399 در این ادارات مشغول به کار بودند تشکیل دادند و تعداد 97 نمونه به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای به کارگرفته شده پرسشنامه خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982)، پرسشنامه سرسختی شغلی مورنو جیمز و همکاران (2014) و پرسشنامه اهمال کاری تاکمن (1991) بود. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون ضرایب تعیین و ضرایب (t) با کمک نرم افزار spss23 و smartpls بهره گرفته شده است. نتایج به دست آمده از آزمون فرضیه های این پژوهش نشان داد که خودکارآمدی بر سرسختی شغلی اثر مستقیم و معنادار دارد. در ادامه نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که خودکارآمدی بر اهمال کاری شغلی اثر منفی و معنادار دارد. از دیگر یافته های پژوهش حاضر اثر منفی و معنادار سرسختی شغلی بر اهمال کاری کارکنان است. در نهایت نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که سرسختی شغلی در ارتباط بین خودکارآمدی با اهمال کاری کارکنان نقش میانجی دارد.