چکیده: در سال‌های اخیر با توجه به مسائل زیست‌محیطی استفاده از بازدارنده‌های غیرسمی افزایش پیدا کرده است. در این پژوهش با استفاده از آزمون‌های کاهش وزن، امپدانس الکتروشیمیایی و پلاریزاسیون اثر بازدارندگی اسانس آویشن شیرازی برای ممانعت از خوردگی مس در محیط اسیدکلریدریک 1 مولار مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه با استفاده از میکروسکوپ نیروی اتمی و میکروسکوپ الکترونی روبشی اثر بازدارندگی آویشن شیرازی روی خوردگی مس نیز بررسی شد. نتایج کاهش وزن نشان داد که با افزایش بازدارنده سرعت خوردگی از 30/18 میل در سال به 31/4 میل در سال کاهش پیدا می‌کند. تحلیل حاصل از آزمون امپدانس نشان‌ داد که با افزایش اسانس آویشن شیرازی تا 100 میلی‌گرم بر لیتر مقدار مقاومت پلاریزاسیونی تا 1038 اهم بر سانتی متر مربع افزایش پیداکرده است که این امر بیانگر کاهش خوردگی نمونه مس است. همچنین نتایج حاصله از نمودارهای امپدانس الکتروشیمیایی گویای این است که با افزایش غلظت بازدارنده در محلول اسیدی میزان خوردگی کاهش داشته و بازدارندگی تا 62/83 درصد بهبود پیداکرده است. مناطق فعال جذب سطحی ترکیبات پایه ایندولی با استفاده از محاسبات شیمی کوانتوم تعیین و عملکرد آن‌ها مورد مقایسه قرار گرفت. تصاویر آزمون میکروسکوپ نیروی اتمی نشان‌دهنده کاهش میزان زبری سطحی نمونه‌ها بود، به‌طوری‌که در نمونه غوطه‌ور در محلول بدون بازدارنده زبری سطحی 0/1856 نانومتر و در نمونه غوطه‌ور در محلول حاوی 100 میلی‌گرم بر لیتر بازدارنده، میزان زبری سطحی به 2/732 نانومتر رسید. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نیز عملکرد مفید این بازدارنده را در کاهش میزان خوردگی مس در محلول اسیدکلریدریک 1 مولار تأیید کرد.