چکیده: در میان روش های ژئوفیزیکی مختلف، روش رادار نفوذی به زمین (GPR) می تواند انواع ناهمگنی های زیرسطحی در عمق کم را با قابلیت تفکیک بالاتر به صورت بهتری آشکارسازی کند. اهداف زیرسطحی در صورتی با روش GPR قابل کشف یا آشکارسازی هستند، که دارای تباین خوبی در مشخصه های الکترومغناطیس با محیط های اطراف خود باشند. امروزه روش GPR در باستان شناسی به وفور استفاده می گردد، که یکی از دلایل آن غیرمخرب بودن این روش است که باعث می شود تا خطری متوجه بناهای باستانی نگردد. در همین راستا با هدف شناسایی شکستگی های داخلی و همچنین روند و گسترش آنها، و بررسی بافت و جنس مواد به کار رفته در ساخت پل خواجو به وسیله ی روش GPR، کارایی این روش در کاربرد مذکور مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین در این پایان‌نامه، هندسه و ساختار پل خواجو مورد بررسی قرار گرفته است. با برداشت پروفیل های GPRبا طول های مختلف و پردازش و تفسیر داده های GPR برداشت شده در این بررسی، سعی بر این بوده که به اهداف مورد نظر دست یافته شود. هندسه و ساختار پل به‌خوبی و با دقت تقریباً بالایی در مقاطع GPR قابل شناسایی بوده است. همچنین وجود ساختارهای داخلی گنبدی شکلی در سقف ساختمان شاه نشین مشخص شده، که با چشم قابل رؤیت نبوده اند. دیده شدن اثر پایه ها در تمامی مقاطع GPR حاصل از پروفیل های برداشت شده بر روی کف پل خواجو، این فرضیه را نیز به وجود آورد که ابتدا پایه های پل به صورت تیغه ای شکل ساخته شده و پس از آن سایر قسمت ها و اجزاء پل بر روی این پایه ها سوار شده اند. تعیین جنس مواد به کار رفته در ساخت پل با کمک روش برازش هذلولی نیز تا حدود زیادی صحیح بوده و دارای دقت بالایی می باشد. ساختار داخلی پل ازلحاظ بافت آن نیز مورد بررسی قرار گرفته و مشخص شده که در بخش هایی از مقاطع که بازتاب ها قوی تر بوده اند، احتمالاً بافت نیز دارای تراکم بیشتری است. از مقایسه ی شکستگی هایی دارای رخنمون بر روی پل با مقاطع حاصل از برداشت به روش GPR، این نتیجه گرفته شده که شکستگی ها در این مقاطع، خود را با تغییر در دامنه ی موج GPR نشان می دهند. از این موضوع برای شناسایی شکستگی های احتمالی داخلی پل و روند و گسترش آنها استفاده شده است. همچنین میزان احتمالی گسترش عمقی شکستگی های رخنمون داشته بر روی سطح نیز بررسی گردیده است. البته به علت پیچیدگی مواد به کار رفته در ساختار پل و همچنین وجود نوفه های محیطی، شناسایی و تفکیک شکستگی ها از سایر اجزاء داخلی پل بسیار دشوار است و با قطعیت همراه نیست. به‌طور کلی با بررسی مقاطع مختلف پروفیل های GPR در محل پل خواجو، این نتیجه حاصل شد که روش GPR می تواند برای بررسی اهداف اشاره شده در بالا به کار گرفته شده و پاسخ مناسبی در رسیدن به این اهداف دارد.