چکیده: تصویرسازی لرزه ای به شدت به کیفیت داده های لرزه ای وابسته است، حضور نوفه ها در لرزه نگاری امری اجتناب ناپذیر است که باعث کاهش پیوستگی رویدادهای بازتابی شده و در کارآمدی مراحل مختلف پردازش داده مانند واهمامیخت، آنالیز سرعت و مهاجرت تأثیر نامناسب دارد. نوفه های متعددی در داده های لرزه ای وجود دارند که به دو دسته ی کلی همدوس و ناهمدوس تقسیم می شوند. دسته مهمی از نوفه های داده های لرزه ای، نوفه های همدوس هستند که از یک ردلرزه به ردلرزه دیگر دارای یک روند می باشند و همواره با همراهی رویدادهای اصلی باعث کاهش نسبت سیگنال به نوفه می شوند و مشکلات بسیار زیادی در پردازش و تفسیر داده های لرزه ای ایجاد خواهند کرد. هدف اصلی در این پایان نامه تضعیف این دسته از نوفه-های داده های لرزه ای می باشد. تاکنون روش های مختلفی برای تضعیف نوفه های همدوس معرفی شده اند. اغلب روش های معرفی شده تاکنون، فرآیند تضعیف را در حوزه ای به غیر از حوزه دورافت-زمان انجام می دهند. از جمله تبدیل هایی که برای تغییر حوزه داده های لرزه ای برای این منظور استفاده می شود، تبدیل موجک گسسته دو بعدی و تبدیل ردلرزه شعاعی می باشد که هر یک به تنهایی دارای معایبی می باشند. در این پایان نامه از روش جدیدی مبتنی بر کاربرد مشترک تبدیل موجک و تبدیل ردلرزه شعاعی برای تضعیف نوفه های همدوس در داده های لرزه ای استفاده شده است. مراحل کار بدین صورت است که ابتدا داده های لرزه ای از حوزه دورافت-زمان با استفاده از تبدیل ردلرزه شعاعی به حوزه ردلرزه شعاعی برده می شود. نوفه های زمین غلت در این حوزه کشیده می شوند و فرکانس ظاهری این رویدادها در حوزه جدید به دلیل کشیدگی کاهش پیدا می کند. این در حالی است که محتوای بسامدی سایر رویدادها مانند بازتاب ها در حوزه جدید تا حد بسیار زیادی دست نخورده باقی می ماند. این ویژگی تبدیل ردلرزه شعاعی به عنوان یک ابزار مناسب، عملکرد تبدیل موجک گسسته دو بعدی را بهبود داده و محدودیت های موجود در تبدیل موجک را تا حد زیادی کاهش می دهد. با اعمال تبدیل موجک گسسته دو بعدی در حوزه ردلرزه شعاعی، سیگنال لرزه ای به چهار مؤلفه تجزیه می شود و نوفه زمین غلت که عمدتا به صورت تقریبا عمودی در رکورد لرزه ای قرار می گیرد، در مؤلفه عمودی حاصل از تبدیل موجک گسسته ظاهر می شود که با حذف این مؤلفه و بازگشت به حوزه دورافت-زمان، نوفه زمین غلت تا حد زیادی از رکورد لرزه ای تضعیف می شود. روش جدید دیگری که در این پایان نامه برای تضعیف نوفه های همدوس استفاده شده است، به کارگیری تبدیل کمانک در حوزه ردلرزه شعاعی می باشد. یکی از نقاط ضعف تبدیل موجک عدم توانایی در بازسازی لبه ها می باشد. تبدیل کمانک این ضعف را برطرف ساخته و به بیان دیگر کیفیت لبه ها را پس از بازسازی ارتقا می بخشد. موجک ها قادر به توصیف اجزای ناهمسانگرد نیستند و بنابراین قادر به توصیف لبه ها نخواهند بود، چرا که این ابزارها دارای عناصر جهتی نمی باشند. در حالی که کمانک ها ابزارهایی چندمقیاسی و قادر به انتخاب جهت می باشند. تبدیل کمانک در واقع حوزه فرکانس را به مقیاس ها، جهت ها و موقعیت های مختلف تقسیم می کند. از این رو بنا بر ویژگی های امواج زمین غلت یعنی فرکانس پایین، سرعت کم و دامنه قوی نسبت به بازتابنده ها جدایش نسبتا خوبی در حوزه کمانک بین این امواج حاصل می شود. بنابراین، می توان با حذف ضرایب کمانک مربوط به مقیاس ها و جهت هایی که امواج زمین غلت در آن حضور دارند و برگشت به حوزه زمان مقاطع بهتری برای تفسیر داشت. الگوریتم روش مانند حالت تبدیل موجک گسسته دو بعدی در حوزه ردلرزه شعاعی می باشد، با این تفاوت که تبدیل کمانک جایگزین تبدیل موجک گسسته دو بعدی شده است. روش های مذکور بر روی داده های لرزه ای واقعی اعمال گردید و نتایج آن مورد بررسی قرار گرفت و به منظور بررسی بیشتر نتایج با روش فیلتر سرعتی f-kمقایسه شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که روش مبتنی بر کاربرد مشترک تبدیل ردلرزه شعاعی و تبدیل موجک گسسته دو بعدی نسبت به روش فیلتر سرعتی f-k عملکرد مناسب تری در بهبود کیفیت داده های لرزه ای دارد. از طرفی در بین الگوریتم های مورد استفاده در حوزه ردلرزه شعاعی روش تبدیل کمانک نسبت به تبدیل موجک گسسته دو بعدی در تضعیف نوفه همدوس زمین غلت موفق تر عمل کرده است.