چکیده: در پروژه های اکتشافی، شناسایی ناهنجاری های ژئوشیمیایی در مناطق مختلف ممکن است تحت تاثیر فرآیندهای زمین شناسی پیچیده قرار گرفته و در نتیجه باید از روش های مختلف، جهت درک صحیحی از اطلاعات موجود، استفاده شود. در این تحقیق با بیان مفهوم ضریب تجمع به عنوان یک پارامتر برای بررسی میزان غنی شدگی و تهی شدگی عناصر در واحدها و فرآیندهای زمین شناسی، رفتار و ویژگی های عناصر در اثر پدیده هایی همچون نفوذ سیال هیدروترمال و فرآیندهای سطحی مورد بررسی قرار می گیرد. با توجه به معادله ساده و نمودارهای روش ضریب تجمع، توصیفی کلی از وضعیت تحرک تمامی عناصر و همچنین عناصر غالب در منطقه بدست می آید. در ادامه با تعریف تکینگی و نحوه ترسیم نقشه های تکینگی در قالب مدل های فرکتال، نواحی ناهنجار که احتمال کانی سازی در آن وجود دارد را از مناطق زمینه تفکیک می نماید. این روش ها به صورت مطالعه موردی بر روی داده های یک منطقه کانی سازی مس پورفیری غنی از طلا به مساحت 800×900 متر از کمربند ماگمایی ارومیه_ دختر، انجام شده است. در روش ضریب تجمع از داده های دوگمانه 3 و 4 که در منطقه حفر گردیده استفاده شده و برای روش تکینگی داده های مربوط به نمونه های سطحی خاک در منطقه مورد نظر به کار گرفته شده است. مهم ترین ویژگی روش تکینگی نسبت به روش های معمول در تهیه نقشه های ژئوشیمیایی، دقت و حساسیت بالا در جدایش نواحی ناهنجار از زمینه می باشد. با توجه به مطالعات گذشته در منطقه مورد نظر محدوده های ناهنجار برای عناصر مس و طلا مشخص شده است که با نقشه های تکینگی حاصل از روش بیان شده در این تحقیق همپوشانی مناسبی دارد. همچنین در نواحی شمالی منطقه، روش تکینگی ناهنجاری هایی را نشان داده است که در مطالعات گذشته این نواحی ثبت نشده-اند.