چکیده: در مطالعات ژئوفیزیکی به منظور اکتشاف منابع و ذخایر هیدروکربور یکی از اهداف اصلی، تخمین ضخامت لایه رسوبات و توپوگرافی پی سنگ می باشد. در این مطالعه از مدل سازی وارون دوبعدی داده های میدان کل مغناطیسی به منظور دستیابی به این هدف استفاده شده است. متداولترین روش برای مدل سازی پی سنگ استفاده از وارون سازی غیرخطی داده های میدان پتانسیل با روش کمترین مربعات میراشده یا روش لونبرگ- مارکوارت (LM) است. پارامترسازی مدل به صورت یک آرایه دوبعدی از بلوک های مستطیلی شکل می باشد که عمق پایینی هربلوک به عنوان پارامتر مدل در نظر گرفته شده و در روند وارون سازی محاسبه خواهد شد. با استفاده از یک مدل اولیه منطبق بر اطلاعات زمین شناسی یا دیگر مطالعات ژئوفیزیکی با کاربرد یک فرآیند بهینه سازی تکراری، برازش بین داده های مشاهده شده و داده های تخمین زده شده، ایجاد می شود. در این روند بهینه-سازی پارامترهای عمقی پی سنگ محاسبه می شود. استفاده از روش تجزیه مقادیر تکین (SVD) در وارون سازی داده های میدان کل مغناطیسی نسبت به روش متداول لونبرگ- مارکوارت دارای مزیت های بسیاری است که از جمله آن به پایداری روند وارون سازی، مقاومت در برابر نوفه، تقلیل محاسبات عددی و کاهش در حجم محاسبات ماتریسی در روند وارون سازی می توان اشاره کرد. در پایان نامه حاضر به منظور بررسی قابلیت روش های ذکر شده، الگوریتم هر دو روش مدل سازی دوبعدی تهیه و برنامه نویسی آنها در محیط Matlab توسط نگارنده پایان نامه تدوین گردید و برای وارون سازی داده های مصنوعی مورد استفاده قرار گرفت و پایداری آنها در مقابل درصد متفاوت نوفه موجود در داده ها بررسی شد. علاوه بر آن قابلیت برنامه های تهیه شده برای مدل سازی وارون داده-های میدان کل مغناطیسی سه پروفیل حوضه نفتی مغان در شمال غربی ایران برای تعیین عمق و تغییرات توپوگرافی پی سنگ مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بدست آمده از وارون سازی داده های مغناطیسی با الگوریتم پیشنهادی نشان می دهد که عمق پی سنگ در بخش های غربی پروفیل های A و B بین 700 تا 900 متر در تغییر بوده و به طرف شرق عمق آنها به حدود 3500 متر می رسد. نتایج حاصل در تطابق خوبی با نتایج تفسیر داده های لرزه ای این پروفیل ها که عمق پی سنگ را در بخش های غربی 850 متر و به طرف شرق 3750 متر تخمین زده اند، دارد.