چکیده: در این پایان‌نامه، ما یک شبکه اینترنت اشیاء را در نظر گرفته‌ایم که در آن یک پهپاد بال دوار به‌عنوان یک رله متحرک ادغام می‌شود تا اطلاعات دستگاه‌های اینترنت اشیاء را که دائماً در حال به‌روزرسانی است، از طریق پیوندهای ارتباطی خط دید مستقیم و خط دید غیرمستقیم با استفاده از تکنیک دسترسی چندگانه غیرمتعامد موجود بین دستگاه‌های اینترنت اشیاء، برای پردازش به ایستگاه پایه ارسال کند. اکثر طرح‌های جمع‌آوری اطلاعات با کمک پهپاد، ارزش زمانی اطلاعات جمع‌آوری شده را نادیده گرفته‌اند، لذا از میانگین پیک سن اطلاعات، به‌عنوان یک معیار برای تعیین کمیت همبستگی زمانی بین اطلاعاتی که به طور متوالی توسط دستگاه‌های اینترنت اشیاء نمونه‌برداری شده‌اند، استفاده می‌کنیم. همچنین پهپاد به دلیل داشتن باتری با ظرفیت محدود، قابلیت پرواز بی‌وقفه در دوره زمانی طولانی را ندارد، لذا از یک منبع شارژ لیزری توزیع شده که از طریق پروتکل ارسال توان بی‌سیم، ارسال توان انجام می‌دهد، باتری پهپاد را شارژ می‌کنیم تا نیازی به توقف برای تعویض باتری یا برگشت به ایستگاه شارژ زمینی نداشته باشد. نحوة مصرف انرژی پهپاد و دستگاه‌های اینترنت اشیاء، بر کارایی سیستم از نظر انرژی تأثیر می‌گذارند؛ لذا برای بررسی عملکرد مصرف انرژی پهپاد و دستگاه‌های اینترنت اشیاء در این متن، کارایی انرژی سیستم را نیز به‌صورت هم‌زمان با بهینه‌سازی مقدار میانگین پیک سن اطلاعات بهینه می‌کنیم. در شبیه‌سازی‌های مبتنی بر الگوریتم‌های یادگیری تقویتی عمیق DRL مشاهده می‌کنیم که الگوریتم‌هایی مانند الگوریتم TD3 نسبت به DQN و الگوریتم‌های مبتنی بر بازیگر - منتقد همچون DDPG از نظر میانگین پیک سن اطلاعات PAoI قابل‌دستیابی و کارایی انرژیEE بهتر عمل می‌کند.