چکیده: در این پایان نامه طراحی و ساخت حسگر گاز منواکسیدکربن، مبتنی بر نانو مواد گرافنی مخلوط شده با نانو مواد اکسیدقلع انجام شده است. اکسیدگرافن و اکسیدگرافن کاهش یافته با نانو ذرات اکسیدقلع بر روی زیر لایه شیشه، به صورت قطره چکان لایه نشانی شده است. نمونه های لایه نشانی شده برای ساخت حسگرهای از نوع مقاومتی، شامل اکسیدگرافن، اکسیدگرافن به همراه نانو ذرات اکسیدقلع، اکسیدگرافن کاهش یافته و اکسیدگرافن کاهش یافته به همراه نانو ذرات اکسیدقلع است. استفاده از فلز نجیبی چون پلاتین، توانایی حسگر را در انتخاب پذیری گاز منواکسیدکربن افزایش می دهد. انتخاب پذیری حسگر برای گاز منواکسیدکربن در دمای 25 درجه سیلسیوس با نمونه حسگر اکسیدگرافن با 10 درصد اکسیدقلع و با فاصله اتصال 1 میلی-متر به 53% رسیده است. اما همین حسگر به گاز شهری و گاز مایع تقریبا هیچ حساسیتی از خود نشان نداده است. همچنین برای مشخصه یابی نمونه های ساخته شده از میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM) و آنالیز رامان استفاده شده است. دمای کاری حسگرها از 25 درجه سلسیوس تا 100 درجه می-باشد که با مواد اکسیدگرافنی دمای حسگری بهبود یافته است. مقدار حساسیت بدست آمده در دمای اتاق، به ازای ppm 30 گاز منواکسیدکربن به 27 درصد و در ppm 1000 به 53 درصد می رسد. شایان ذکر است که در ترکیب این مواد و استفاده از مشتقات گرافنی روند کاهش مقاومت حسگر نسبت به افزایش غلظت گاز به صورت خطی اصلاح شده است. قابلیت دیگر این حسگر کاهش دمای راه اندازی و حذف گرمکن از حسگر است. کاهش دمای گرمکن و حتی حذف گرمکن باعث می شود که توان مصرفی کاهش یابد، در صورت استفاده از گرمکن در این حسگر به دمای پایین تری نسبت به ساختارهای مشابه مورد نیاز حسگر است حداکثر دمای راه اندازی حسگر 100 درجه سیلسیوس می باشد.