چکیده: امروزه با رشد و توسعه شبکه قدرت، تداوم سرویس‌دهی به مشترکین و کاهش خاموشی‌های شبکه اهمیت بالایی پیدا می‌کند و از اهداف مهندسین شبکه قدرت می‌باشد. حفظ قابلیت اطمینان سیستم قدرت در سطح مطلوب، از جمله راهکارهایی است که می‌تواند این اهداف را برآورده کند. یکی از راهکارها برای افزایش قابلیت اطمینان شبکه، استفاده از سیستم حفاظتی با عملکرد مطلوب است. به منظور داشتن سیستم حفاظتی با عملکرد مطلوب، این سیستم باید در بازه‌های زمانی معینی تحت تست دوره‌ای قرار بگیرد، زیرا این تست عملکرد اشتباه یا عملکرد نابجای رله در اثر خرابی‌هایی که در رله بوجود می‌آید را کاهش می‌دهد. نرخ خرابی رله‌ها یکی از عوامل مؤثر در تعیین بازه‌های زمانی این تست است. از طرفی، خطای انسانی یکی از عواملی است که می‌تواند نقش بسزایی در افزایش نرخ خرابی رله‌ها داشته باشد. با توجه به توضیحات فوق، در این پایان‌نامه به بررسی تأثیر‌ خطای انسانی بر روی زمان بهینه تست دوره‌ای و قابلیت اطمینان سیستم حفاظتی با استفاده از مدل مارکوف پرداخته می‌شود. برای نیل به این هدف، یک مدل مارکوف 5 حالته برای سیستم حفاظتی خط انتقال و یک مدل مارکوف 17 حالته برای سیستم حفاظتی ترانسفورماتور قدرت پیشنهاد می‌شود. این نکته قابل ذکر است که دیدگاه پیشنهادی برای مدلسازی تاثیر خطای انسانی بر روی سیستم حفاظتی، برای هر سیستم حفاظتی دیگر قابل پیاده‌سازی است. با توجه به نتایج شبیه‌سازی، خطای انسانی تأثیر قابل ملاحظه در افزایش نرخ خرابی و در نتیجه، کاهش متوسط فاصله زمانی تا خرابی و زمان بهینه تست دوره‌ای سیستم حفاظتی دارد.