چکیده: ماشین‌های سنکرون ابررسانا ساختارهای مختلفی دارند که رایج‌ترین آن متشکل از یک استاتور هسته گرم با سیم‌پیچی مسی معمولی و روتور هسته سرد با سیم‌پیچی ابررساناست. در این ساختار، هارمونیک‌های میدان استاتور و نوسانات میدان فاصله هوایی در حالات گذرایی از جمله عوامل مزاحم در حفظ فاز ابررسانایی سیم‌پیچ روتور است که لایه ای رسانا، با پوشش هسته و سیم‌پیچ‌های روتور از ورود نوسانات میدان به روتور جلوگیری می‌کند. با توجه به پیچیدگی های توپولوژیکی زیاد در مدار مغناطیسی، محاسبه شار پیوندی دمپر به روش تحلیلی مشکل است. یک راه حل محاسبه توزیع جریان در پوسته میراکننده، بکارگیری روش های تحلیل میدان به ویژه استفاده از روش اجزاء محدود است. ضخامت پوشش دمپر معمولا بصورت درصدی از عمق نفوذ میدان مغناطیسی استاتور در حالت دائمی در نظر گرفته می‌شود در حالیکه حفظ فاز ابررسانایی سیم‌پیچ روتور در شرایط گذرایی از اهمیت بیشتری برخوردار است و تعیین ضخامت پوشش، نیازمند واکاوی عملکرد گذرایی ماشین است. در این پایان نامه، برای حل مسئله تعیین ضخامت استوانه پوشش دمپر، مشخصه‌های عملکرد حالت گذرایی ماشین سنکرون ابررسانا با استفاده از مدل‌سازی دو بعدی ماشین و قابلیتTransient FEM نرم افزار اجزاء محدود تجاری انجام می گیرد. با ایجاد لایه های دمپر با ضخامت های مختلف بین روتور و استاتور و در دو موقعیت گرم و سرد، بررسی عملکرد و تاثیر پوسته های مختلف میراکننده بر رفتار ماشین سنکرون ابررسانا صورت می-پذیرد و ضخامت بهینه دمپر شیلد الکترومغناطیسی با درجاتی از دقت تعیین می شود. مقایسه شبیه سازی های عملکرد ماشین بدون پوسته میراکننده و ماشین با دمپرهای مختلف جذابیت شیوه مدل سازی اجزاء محدود پایان نامه را نمایش می دهد.