چکیده: استفاده از باتری ها در تعداد و اندازه های بزرگ به عنوان یک سیستم ذخیره کننده انرژی و نیروی پیشران تجهیزات مدرن امروزی همچون کشتی ها، زیردریایی ها، لکوموتیوها و خودروهای الکتریکی در حال رواج می باشد. در تجهیزات و مکان هایی که دسترسی به شبکه قدرت امکان پذیر نبوده و یا به صرفه نیست، عموما دیزل ژنراتورها نقش منبع تولید توان را ایفا می کنند. در این صورت برای شارژ یک بانک عظیم باتری، توان تولیدی توسط دیزل ژنراتور به شارژر فرستاده شده و ولتاژ و جریان مناسب برای شارژ بانک باتری ها تولید می شود. با توجه به سایز و ابعاد بزرگ بانک عظیم باتری ها، به شارژرهایی با ابعاد و توان خروجی بسیار بالا نیاز می باشد. ساخت شارژرهای با توان بالا، دارای محدودیت های المان های قدرت، محدودیت های کنترل، مسائل حفاظتی، قابلیت اطمینان، تلفات و عایق بندی مناسب است. همچنین با افزایش توان خروجی شارژر، قیمت، وزن و حجم شارژر نیز افزایش می یابد. از اینرو گاها برای شارژ یک بانک عظیم باتری ، آن را به بخش های کوچکتری تقسیم می کنند تا با شارژرهای کوچکتر بتوان آنها را شارژ نمود و نیاز به استفاده از شارژرهای بزرگ را مرتفع کرد. این کار نیز خود سبب ایجاد مشکلاتی همچون طولانی شدن پروسه شارژ خواهد شد. یک راه عملی و ابتکاری برای حل این مشکل، تغییر در عملکرد تنظیم کننده ولتاژ خودکار (AVR) دیزل ژنراتور به منظور حذف شارژر است. با کنترل ولتاژ خروجی دیزل ژنراتور توسط AVR، می توان شارژر را حذف و به جای آن از یک پل یکسوساز دیودی برای تبدیل ولتاژ AC به DC استفاده نمود. در این پایان نامه، با اضافه کردن یک جزء میکروپروسسوری به AVR و تغییر عملکرد در تولید ولتاژ مطابق با منحنی شارژ بجای تنظیم ولتاژ در مقداری ثابت، این امر ابتکاری محقق گردیده است. در این پایان نامه اجزاء یک دیزل ژنراتور، پل یکسوساز دیودی و باتری بطور دقیق برای سیستم شارژ پیشنهادی مدلسازی و شبیه سازی می شوند. شبیه سازی ها و نتایج بدست آمده از انجام این پایان نامه بیانگر عملکرد مطلوب سیستم شارژ پیشنهادی است.