پایان نامه > کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شاهرود > مهندسی مکانیک > مقطع کارشناسی ارشد > سال 1399
پدیدآورندگان:
سجاد زهانی [پدیدآور اصلی]، سیدمجید هاشمیان[استاد راهنما]، محمود مهرگان[استاد راهنما]
چکیده: در تحقیق حاضر به مدلسازی یک سیستم تولید همزمان که پاسخگوی بار حرارتی و برودتی مورد نیاز یک ساختمان مسکونی واقع در شهر تهران که توسط نرمافزار Revit انجام شده است، پرداخته شده است که از یک موتور احتراق داخلی بنزینی به عنوان محرک اولیه و از یک چیلر جذب سطحی دو بستر با جفتکاری سیلیکاژل-آب، برای عملیات سرمایش استفاده شده است. چیلرهای جذب سطحی به عنوان روشی جدید برای جایگزینی سیستمهای تبرید تراکمی و جذب حجمی میباشند. این چیلرها بر اساس جذب و احیای یک ماده جذب شونده در مواد جاذب (سیلیکاژل) که یک جامد متخلخل است کار میکنند. از همین حیث، سیستم مورد بررسی دارای ترکیب جدیدی از سیستمهای تولید همزمان میباشد چرا که معمولا در سیستمهای تولید همزمان متداول از سیستمهای جذب حجمی برای عملیات سرمایش استفاده میشود. بدین منظور محرک اولیه متناسب با مقدار بار مورد نیاز ساختمان مربوطه ابتدا مدلسازی میشود و با استفاده از یک مبدل حرارتی گرمای اتلافی موتور مورد بازیابی قرار میگیرد و از این انرژی برای میزان گرمایش و سرمایش مورد نیاز ساختمان مربوطه استفاده میگردد. و حال به بررسی رفتار چیلر جذب سطحی در حالت های مختلف که تاثیر بسزایی بر روی ضریب عملکرد و توان خنککننده که دو پارامتر اساسی در تعیین ارزیابی عملکرد سیستم تبرید میباشند، پرداخته میشود. و همچنین برای انجام محاسبات از نرمافزار EES استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که با افزایش دمای آبگرم ورودی، توان خنککننده و ضریب عملکرد افزایش مییابد که بالاترین مقدار توان خنککننده در دمای ℃ 90 برابر kW 7/445 و ضریب عملکرد در دمای ℃ 58/5 برابر 0/6519 میباشد. و همچنین با افزایش دمای آب خنککننده از ℃ 20 تا ℃ 40 مقدار ضریب عملکرد از 0/6054 به 0/4903 و توان خنککننده از kW 9/834 به kW 3/874 کاهش مییابد. با افزایش مقدار دبی جرمی جریان آبگرم مقدار توان خنککننده و ضریب عملکرد افزایش مییابد. تقریباً W 1115خنککننده در هر کیلوگرم جاذب توسط سیستم جذب سطحی بدست میآید. و همچنین به کمک تحلیل قانون دوم ترمودینامیک، مقدار تخریب اگزرژی و بازده اگزرژی در مراحل مختلف سیکل جذب سطحی مورد بررسی قرار گرفته است که نتایج نشان میدهد که با افزایش دمای آبگرم ورودی به بستر مقدار تخریب اگزرژی افزایش و بازده اگزرژی کاهش مییابد و همچنین با افزایش دمای آب خنککننده ورودی به بستر مقدار تخریب اگزرژی کاهش مییابد و بازده اگزرژی همانند تخریب اگزرژی روندی نزولی دارد. چراکه با افزایش دمای آب خنککننده، مقادیر کمتری از مبرد جذب میشود و در نتیجه مقدار توان خنککننده کاهش مییابد که همین امر باعث میگردد بازده اگزرژی روندی نزولی را طی کند. و در نهایت پارامترهای تاثیرگزار بر عملکرد چیلر جذبی را تحت تاثیر بازده کل و بازده اگزرژی کل سیستم تولید همزمان مورد بررسی قرار دادیم که نتایج نشان میدهد، بازده کل سیستم در دمای آبگرم ورودی ℃90 برابر با % 61/46 و بازده اگزرژی کل برابر با % 50/05 میباشد و افزایش دمای آب خنککننده از ℃20 به ℃40 باعث کاهش بازده کل و بازده اگزرژی کل سیستم به ترتیب از % 63/22 به % 58/82 و % 50/1 به % 49/9 میگردد. و همچنین با افزایش دبی جرمی جریان آبگرم مقدار بازده کل و بازده اگزرژی کل سیستم افزایش مییابد.
کلید واژه ها (نمایه ها):
#سیستم تولید همزمان #چیلر جذب سطحی #سیلیکاژل – آب #ضریب عملکرد #توان خنککننده #تخریب اگزرژی #بازده اگزرژی
محل نگهداری: کتابخانه مرکزی دانشگاه صنعتی شاهرود
یادداشت: حقوق مادی و معنوی متعلق به دانشگاه صنعتی شاهرود می باشد.
تعداد بازدید کننده: