چکیده: در سال‌های اخیر تأثیر زلزله‌های با پریود بلند روی سازه‌ها به‌ویژه سازه‌های بلندمرتبه به دلیل اثرات مودهای بالاتر موردتوجه محققین قرار گرفته است. با افزایش ارتفاع ساختمان پریود سازه افزایش می‌یابد و زمانی که زلزله‌ای با پریود بلند رخ دهد، می‌تواند باعث اثرات تشدید و تخریب‌های جدی بر روی سازه‌های با تناوب زیاد شود. به دلیل اهمیت موضوع، لازم است قبل از وقوع چنین پدیده‌هایی ارزیابی دقیقی انجام شود و با انجام تحلیل‌های مختلف، میزان آسیب‌پذیری آنها محاسبه گردد. یک نمونه ساختمان بلند موجود با تعداد طبقات 35 طبقه در منطقه با خطر نسبی زیاد و خاک نوع III با سیستم قاب-هسته بتن آرمه ویژه که براساس استاندارد 2800 ویرایش چهارم و ACI2014 طراحی شده در نرم افزار ETABS V21 مدلسازی 3 بعدی کامل می شود. براساس ضوابط دستورالعمل‌های TBI 2017و LATBSDC 2020 تحلیل دینامیکی غیرخطی انجام شده و معیارهای پذیرش روش عملکردی که بعضاً معیارهای جدیدتری در قیاس با ASCE41-17 هستند، مانند معیار کرنش در بتن، بررسی می‌شوند. ضمناً برای بررسی اثر زلزله پریود بلند تحلیل‌ها برای دو دسته رکوردهای پریود کوتاه و بلند به صورت متفاوت انجام خواهد گرفت. بر اساس نتایج بررسی شده در فصل چهارم این مطالعه، ساختمان 35 طبقه مدل شده آسیب پذیری بیشتری در برابر زلزله های با پریود بلند نسبت به زلزله های با پریود کوتاه دارد. همچنین مشخص شد که ساختمان های بلند بتن آرمه با سیستم سازه ای دوگانه ویژه، که طبق روش های استاندارد 2800 طراحی می شوند، الزامات طراحی بر اساس عملکرد را برآورده نمی کنند. به نظر می رسد در ویرایش جدید استاندارد 2800، طراحی سازه های بلند باید بر اساس عملکرد صورت گیرد تا عملکرد این ساختمان ها در زمان زلزله بهبود یابد.