چکیده: تغییر اقلیم بر بسیاری از پدیده‌های اقلیمی، چرخه هیدرولوژیکی و... اثر می‌گذارد. این پژوهش با هدف بررسی تغییرات منابع آب سطحی در اثر تغییر اقلیم در حوضه گرگانرود انجام شده است. بدین منظور داده‌های ماهانه بارش و دمای سه مدل GFDL-ESM4، MRI-ESM2-0 و BCC-CSM2-MR از مجموعه مدل‌های CMIP6 تحت سناریوهای SSP245 و SSP585 برای دوره پایه 1975 تا 2014 و دوره آینده 2020 تا 2059 مورد استفاده قرار گرفت. برای مقایسه داده‌های مشاهداتی ایستگاه‌های منتخب و داده‌های دوره تاریخی مدل‌ها از سنجه‌های آماری NRMSE، R2 و KGE استفاده گردید و بر مبنای آن‌ها رتبه‌بندی و وزن‌دهی مدل‌ها صورت گرفت و برترین مدل‌ها شناخته شدند. مدل GFDL-ESM4 برای متغیر بارش و مدل MRI-ESM2-0 برای متغیر دما بهترین عملکرد را در شبیه‌سازی از خود نشان دادند. به طور کل مدل‌های چرخه عمومی در شبیه‌سازی دما دارای عملکرد مناسبی بودند؛ اما توانایی ضعیفی در شبیه‌سازی بارش داشتند. در ادامه داده‌های دما و بارش مدل‌های منتخب، با روش تغییر عامل دلتا برای دوره آینده ریزمقیاس سازی و سری زمانی ماهانه داده‌های بارش و دما تولید شدند. نتایج حاصل از شبیه‌سازی اقلیمی تحت سناریوهای SSP245 و SSP585 به ترتیب بیانگر کاهش بارش سالانه این حوضه از حدود 2- تا 9- درصد و افزایش دمای سالانه حدود 13 تا 15 درصد نسبت به دوره مشاهداتی است. برای شبیه‌سازی رواناب آتی، از مدل IHACRES بهره گرفته شد و پس از واسنجی داده‌های مشاهداتی رواناب سال‌های 1975 تا 1998، داده‌های ریزمقیاس‌سازی شده بارش و دمای آینده 2020 تا 2059 تحت سناریوهای SSP245 و SSP585 به آن وارد گردید. نتایج حاکی از آن است که بیشترین افزایش رواناب آینده نسبت به دوره مشاهداتی، مربوط به فصل بهار و زمستان است که به ذوب برف در این فصول ارتباط دارد. همچنین بیشترین کاهش رواناب در هر دو سناریو مربوط به فصل پائیز می‌باشد. به‌منظور بررسی اثر تغییر اقلیم بر تخصیص منابع آب سطحی، مدل WEAP به‌کار گرفته شد. نتایج نشان داد که این حوضه در آینده با افزایش نیاز تأمین نشده بخش کشاورزی مواجه می‌شود. همچنین بر اساس شاخص اطمینان‌پذیری، کمترین مقدار آن مربوط به سناریوی SSP585 و بیشترین آن مربوط به سناریوی SSP245 است که با توجه به خوشبینانه بودن سناریوی SSP245 و بدبینانه بودن سناریوی SSP585، این نتیجه توجیه می‌شود.