چکیده: تغییر کاربری اراضی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های بشری است که بر مؤلفه‌های چرخه هیدرولوژی، رواناب و به‌ویژه سیلاب تأثیر می‌گذارد. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف تأثیر تغییرات کاربری اراضی بر مؤلفه‌های مختلف سیلاب در دوره‌های برگشت مختلف با استفاده از مدل SCS در دوره سی ساله در حوزه آبخیز رامیان در استان گلستان برنامه‌ریزی شده است. بدین منظور، نقشه‌های کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای Landsat در طبقات کاربری جنگل، مرتع، کشاورزی دیم، کشاورزی آبی، باغ و منطقه مسکونی و روش حداکثر احتمال برای سال‌های 1370، 1385 و 1400 تهیه شد. سپس، برای محاسبه بارش حداکثر 24 ساعته در دوره‌های برگشت 2، 5، 10، 25، 50 و 100 از نر‌م‌افزار CumFreq استفاده شد. در گام بعد، شبیه‌سازی هیدروگراف سیلاب در مقیاس زمانی ساعتی با استفاده از مدل SCS انجام و زمان پایه، زمان تا اوج، دبی اوج و حجم سیلاب در سال‌ها و دوره‌های برگشت مورد اشاره محاسبه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که سطح کاربری‌های جنگل و مرتع کاهش و کاربری‌های کشاورزی، باغ، منطقه مسکونی طی دوره مطالعاتی افزایش یافته‌اند. یافته‌های پژوهش حاکی از ارتباط غیرخطی و مستقیم میان دوره برگشت و مقدار بارش در منطقه مطالعاتی است. مقادیر شماره منحنی در حوزه آبخیز رامیان برای کاربری‌های کشاورزی دیم، جنگل، کشاورزی آبی، باغ، مرتع و منطقه مسکونی به‌ترتیب برابر با 78، 30، 66، 67، 54 و 84 محاسبه شد. براساس نتایج در دوره‌های برگشت بالاتر از 5 سال، کاهش حدود 20 دقیقه مقادیر زمان تا اوج در سال‌های اخیر اتفاق افتاده است. میزان افزایش مقادیر دبی اوج سیلاب در دوره برگشت 5 ساله از 89/94 برای سال 1370 به 20/121 مترمکعب بر ثانیه برای سال 1400 بوده است. درصد تغییر حجم سیلاب نیز در دوره‌های برگشت مختلف نیز از دوره برگشت پایین به بالا کاهشی است. کاهش و مدیریت خسارت‌های ناشی از سیلاب مطابق با اهمیت مؤلفه‌های مختلف سیلاب منتج از مطالعه حاضر قابل برنامه‌ریزی است.