چکیده: بشر در زمان کنونی در تلاش است تا بتواند بلاهای های طبیعی را شناسایی نماید و اقدامات لازم را برای کاهش خسارات به انجام برساند. یکی از این بلاهای طبیعی که برای بشر بسیار حائز اهمیت است، زلزله می‌باشد. شناخت هر چه بیشتر زلزله و انجام تمهیدات لازم برای مغابله با آن باعث می شود که میزان خسارات جانی و مالی به حداقل برسد. یکی از اقداماتی که برای پیش بینی زلزله انجام می‌گردد، تهیه نقشه‌ی پهنه بندی خطر زلزله می‌باشد. هدف از انجام این پژوهش تهیه نقشه‎ی پهنه‌بندی خطر زلزله برای کلان شهر تهران با استفاده از روش‌های هوشمند می‌باشد که از دقت بالایی برخودار است. استفاده از این نقشه‌ها می‌تواند به میزان قابل توجهی باعث کاهش خسارات ناشی از زلزله شود. در این پژوهش از نرم افزارهای سنجش از دور GIS و ENVI و برای تهیه نقشه‌ی پهنه بندی، لایه‌های؛ فاصله از گسل، شیب منطقه، جهت شیب و جمعیت در نظر گرفته شده است. در ادامه تحقیق از روش‌های طبقه‌بندی نظارت شده(حداکثر احتمال، ماشین بردار پشتیبان و شبکه عصبی) استفاده شده است، که وزن دهی لایه‌ها در این روش‌ها با ‌استفاده از نظر کارشناسان و پژوهش‌های گذشته صورت گرفته است. در نهایت با تلفیق لایه‌ها و نظرات کارشناسان و استفاده از سه روش‌ طبقه‌بندی نظارت ‌شده، سه نقشه‌ی پهنه‌بندی حاصل شد. در ادامه برای ترکیب نتایج بدست آمده و کسب دقت بیشتر با استفاده از روش ادغام داده‌ها، نقشه پهنه‌بندی نهایی حاصل ‌گردید. برای محاسبه دقت نتایج از دقت کل و ضریب کاپا استفاده شد که نتایج حاصل از روش‌های؛ حداکثر احتمال، ماشین بردار پشتیبان و شبکه‌های عصبی، به ترتیب دارای دقت‌های کل 63%، 76% و 77% و ضریب کاپای 52/0 ، 79/0 و 73/0 می‌باشند، در صورتیکه نقشه پهنه بندی نهایی که با کمک روش ادغام داده‌ها حاصل شد، دقت کل بیش از 90% و ضریب کاپای 85/0 را نشان می‌دهد. در نهایت می‌توان گفت روش ادغام، روشی مناسب برای بهینه کردن نقشه‌ی پهنه بندی نهایی با تلفیق چند روش مختلف می‌باشد و دقت روش‌ها را افزایش می‌دهد.