چکیده: برکه‌های تثبیت از روش‌های ساده و کم‌هزینه برای تصفیه‌ی فاضلاب به‌شمار می‌آیند. این برکه‌ها در بسیاری از کشورها مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند و پسابی با کیفیت مطلوب تولید می‌کنند. البته مقدار جلبک در خروجی این تصفیه‌خانه‌ها بالا و بیش از حدود استاندارد است. زلال‌سازی با استفاده از صافی‌های سنگی، یکی از راه‌های حذف جلبک از خروجی برکه‌هاست. هزینه‌ی اجرا و نگهداریِ کمِ صافی‌ها، آن‌ها را به گزینه‌ای مطلوب برای جوامع کوچک و کشورهای درحال توسعه بدل کرده است. با وجود این، پژوهش‌های کمی در راستای بهبود طراحی و انتخاب مدیای مناسب برای ساخت این واحد زلال‌سازی انجام شده است. همچنین در جوامع هدف، طراحی صافی با عملکرد مناسب و هزینه‌ی اجرا و نگهداری کم، ضروری می‌نماید. در پژوهش پیش رو، میان بازده حذف جامدات معلق توسط صافی‌های ساخته‌شده با مدیای سنگ تیزگوشه (سنگ شکسته) و مدیای سنگ گردگوشه (سنگ رودخانه‌ای) مقایسه‌ای صورت گرفته است. به‌علاوه کدورت به‌عنوان پارامتری برای سنجش بازده صافی‌ها در حذف جامدات معلق، اندازه‌گیری و با مقادیر پارامتر کل جامدات معلق، مقایسه شده است. نتایج نشان می‌دهد که با بارهای هیدرولیکی اعمال‌شده، تفاوت آشکاری میان عملکرد صافی سنگی تیزگوشه و گردگوشه در حذف جامدات معلق وجود ندارد. بنابراین مدیای گردگوشه که هزینه‌ی تهیه‌ی کمتری دارد، می‌تواند برای طراحی واحد زلال‌ساز مورد استفاده قرار گیرد. همچنین، رشد زیست‌لایه بر سطح سنگ‌ها، مقدار کدورت خروجیِ صافی‌ها را تغییر می‌دهد. بنابراین بر اساس کدورت نمی‌توان در رابطه با حذف جامدات معلق توسط صافی‌ها قضاوت کرد.