چکیده: ناهمواری یک شاخص با اهمیت در رابطه با راحتی حرکت و ایمنی راه است. رانندگی در راه‌های ناهموار به معنی فقدان راحتی، کاهش سرعت و خرابی احتمالی وسیله نقلیه است. یکی از دلایل بوجود آمدن ناهمواری، وجود ترک‌ها و چاله‌هاست. RSP یکی از دستگاه‌های ناهمواری‌سنج می‌باشد که پروفیل طولی راه را به دست می‌دهد. این پروفیل خام را می‌توان برای رسیدن به اهداف گوناگون با روش‌های متنوع تصفیه کرد. روش مورد استفاده در این تحقیق مبتنی بر تحلیل موجک می‌باشد. این پژوهش ابتدا به بررسی مبانی و مفاهیم ناهمواری، معرفی تجهیزات مختلف برای اندازه‌گیری ناهمواری پرداخته و سپس به معرفی روش‌های فیلتراسیون و نحوه فیلتر کردن داده‌های ناهمواری به وسیله‌ی یکی از این روش‌ها (تحلیل موجک) می‌پردازد؛ در روش‌های مرسوم نویز‌ها از سیگنال اصلی حذف شده و تحلیلی بر روی آن‌ها صورت نمی‌گیرد، اما از آنجایی که بخشی از این نویز‌ها ناشی از ترک‌های موجود در سطح راه‌ها می‌باشد لذا در این تحقیق از آن‌ها برای شناسایی و تشخیص انواع ترک‌ها استفاده شده است؛ در ادامه به ارائه‌ی یک مجموعه از پارامترهای جدید پرداخته خواهد شد که بتوانند با ایجاد رابطه‌ای منطقی با شاخص ترک و چاله، میزان وجود آن‌ها در هر بخش از روسازی راه را پیش‌بینی کنند. این پارامتر‌ها عبارتند از: سیگنال اصلی، مؤلفه‌ی تقریب و مؤلفه‌ی جزئیات، مشخصه‌ی ارتفاعی مؤلفه‌ی جزئیات، مشخصه‌ی شیب مؤلفه‌ی جزئیات، مشخصه‌ی ارتفاع میانگین مؤلفه‌ی جزئیات برای 6 بازه‌ی مختلف طول (2، 3، 4، 6، 8 و 10 واحد طول). نتایج نهایی تحقیق حاکی از توانایی بالای مدل ارائه شده برای شناسایی ترک‌های عرضی، بلوکی و پوست‌سوسماری می‌باشد. همچنین نتیجه می‌شود که این روش قادر به شناسایی مطلوب ترک طولی و چاله نمی‌باشد.