چکیده: جداسازی لرزه ای پایه یکی از روشهای مقابله با نیروهای زلزله می باشد . این روش زمان تناوب سازه را افزایش داده و باعث کاهش پاسخهای سازه نظیر : برش پایه ، شتاب طبقات و تغییر مکانهای نسبی طبقات می گردد . با توجه به اهمیت رفتار این گونه سیستمها تحت اثر بارگذاری لرزه ای ، در این تحقیق رفتار یک سازه 5 طبقه با استفاده از سه نوع جداگر الاستومری با مدل دو خطی که دارای زمان تناوب و میرایی مختلف هستند ، مورد ارزیابی قرار گرفته است . برای این منظور از دو رکورد زلزله نورث ریج و طبس استفاده شده است . برای نشان دادن تأثیر زمان تناوب روسازه بر جداسازی لرزه ای از سه زمان تناوب برای روسازه استفاده شده است . نتایج حاصل نشان می دهند که جداسازی لرزه ای پاسخهای سازه را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد . همچنین با افزایش زمان تناوب روسازه از تأثیر جداسازی لرزه ای کاسته می شود .