چکیده: یکی از ابزاری که امروزه توجه بسیاری از ریاضیدانان، محققین، مهندسین و غیره را به سمت خود جلب کرده است، بهینه سازی می باشد. در زمینه مهندسی سازه، بایستی توجهی دو چندان به مبحث بهینه سازی اشت تا بتوان به تولید سازه هایی با توپولوژی، شکل و ابعاد بهینه اقدام کرد. به همین منظور در این پایان نامه به بررسی چگونگی بهینه سازی توپولوژی بادبندها با استفاده از روش G.A. پرداخته شده است. تغییر آرایش و محل بادبندها باعث تغییر در تنشهای اعضا، وزن اسکلت، سختی و تغییر مکان نسبی طبقات سازه می گردد. علاوه بر این موارد،‌ چیدمان صحیح مهاربندها منجر به کاهش نیروهای بالا کشنده در ستونهای متصل به شالوده می گردد. وزن یا قیمت اسکلت سازه ای ، تابع هدف را تشکیل می دهد. تنشهای اعضا، سختی طبقات، تغییر مکان نسبی طبقات سازه، نیروهای بالا کشنده در ستونهای متصل به شالوده به عنوان قیود مساله بهینه سازی لحاظ شده اند. بدین منظور برنامه ای نوشته شده است که قادر به در نظر گرفتن قیود معماری نیز باشد. آرایش و محل قرارگیر بادبندها و سطح مقطع اعضا متغیرهای مساله بهینه یابی اند.