چکیده: سدسازی می‌تواند بر توسعه مناطق جغرافیایی تأثیر به سزایی داشته باشد که آثار آن می‌تواند مثبت یا مضر باشد. یکی از راهکارهای بررسی تأثیر سدها بر محیط و منابع طبیعی پیرامون سدها، پایش تغییرات کاربری و پوشش اراضی می‌باشد. بررسی تغییرات پوشش اراضی می‌تواند نقش مهمی را در مدیریت و برنامه‌ریزی حوزه محیط‌زیست ایفا کند. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی تغییرات کاربری اراضی سد گتوند و همچنین مدل‌سازی تغییرات کاربری اراضی منطقه مورد مطالعه با استفاده از مدل LCM می‌باشد. برای تهیه نقشه‌های کاربری اراضی حوزه موردمطالعه از تصاویر ماهواره لندست ۵، ۷ و ۸ برای سال‌های ۱۳۷۰، ۱۳۸۷ و ۱۳۹۹ استفاده شد. تصاویر هر سه مقطع زمانی با استفاده از طبقه‌بندی شی گرا به شش طبقه آب، مناطق ساخته شده، کشاورزی، مرتع، بایر و مرغزار طبقه‌بندی شدند. با استفاده از نقشه‌های کاربری تهیه شده تغییرات ایجاد شده در دو دوره مورد مطالعه قرار گرفتند. برای پیش‌بینی وضعیت کاربری اراضی از مدل‌سازی نیروی انتقال بر پایه شبکه عصبی مصنوعی چندلایه استفاده شد. نتایج مدل‌سازی نیروی انتقال با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی در اکثر زیر مدل‌ها صحت بالایی (۵۰ تا ۸۵ درصد) را نشان داد. با استفاده از نقشه‌های کاربری سال‌های ۱۳۷۰ و ۱۳۸۷ و مدل پیش‌بینی سخت، نقشه کاربری اراضی برای سال ۱۳۹۹ پیش‌بینی شد. برای ارزیابی صحت این نقشه با نقشه واقعیت زمینی سال ۱۳۹۹ مورد مقایسه قرار گرفت که ضریب کاپا ۸۱ درصد به دست آمد. در نهایت با استفاده از دوره واسنجی ۱۳۸۷ و ۱۳۹۹ پوشش اراضی برای سال ۱۴۲۹ پیش‌بینی شد. خطای کل در مدل‌سازی برای سال ۱۳۹۹ حدود ۲۵/۱۹ درصد به دست آمد نشان‌دهنده انطباق تصویر پیش‌بینی شده با تصویر واقعیت زمینی و قابل‌قبول بودن مدل می‌باشد. همچنین نقشه پیش‌بینی تغییرات با روش CA-MARKOV تهیه شد. با استفاده از مدل LCM نقشه کاربری اراضی برای سال ۱۴۲۹ پیش‌بینی گردید. نتایج نشان داد که طی سال‌های ۱۳۹۹ تا ۱۴۲۹ کاربری‌ها تغییر نخواهند کرد.