چکیده: روش‌های سازه‌ای و غیرسازه‌ای کنترل سیل، به عنوان دو جزء لاینفک در مطالعات طرح‌های کنترل سیل مطرح هستند. با توجه به هزینه‌‌های هنگفت طرح‌‌های کنترل سیلاب، طراحی بهینه سیستم‌‌های کنترل سیلاب موضوع بسیار مهمی در مسائل مهندسی آب می باشد. هدف اصلی این تحقیق تدوین یک مدل تلفیقی شبیه‌‌سازی و بهینه سازی برای طراحی بهینه سیستم‌‌های ترکیبی کنترل سیلاب می‌‌باشد، به طوری که علاوه بر کنترل سیلاب، سیستم مورد نظر بتواند نیازهای آبی پایین دست را تأمین کند. در این راستا، در این تحقیق به بررسی بهینه‌‌سازی سیستم‌‌ سازه‌‌ای و غیرسازه‌‌ای کنترل سیل پرداخته شده است. در روش سازه‌‌ای کنترل سیل، پارامترهایی همچون ارتفاع سد، ابعاد کانال و هم‎چنین شیب کانال، حجم‌‌ خاکبرداری و خاکریزی از جمله متغیرهای تصمیم هستند. نتایج نشان‌‌دهنده کارایی خوب مدل، جهت بهینه‌‌یابی ابعاد این سیستم می‌‌باشد. هم‎چنین در بحث کنترل غیرسازه‌‌ای سیل (بهره‌‌برداری بهینه از مخزن سد)، نیز کارایی الگوریتم ژنتیک بررسی گردید. برای مقایسه کارایی الگوریتم ژنتیک در مبحث بهره‌‌برداری بهینه، از روش بهره‌‌برداری استاندارد استفاده گردید. نتایج نشان داد که برای یک تابع هدف یکسان، الگوریتم ژنتیک با دارا بودن مقدار تابع هدف کمتر (0.0000045) نسبت به مقدار تابع هدف روش بهره‌‌برداری استاندارد (0.0037)، کارایی بهتری از خود نشان داد. هم‎چنین در بحث بهینه‌‌یابی ابعاد، در بخش سازه‌‌ای کنترل سیل، نتایج نشان‌‌دهنده کاهش هزینه‌‌های ساخت به میزان 6 درصد (حدود 4 میلیارد تومان) با استفاده از روش بهینه‌‌یابی شده نسبت به طراحی به روش معمول می‌‌باشد.