چکیده: منطقه مورد مطالعه، منطقه ای کویری با مساحت حدود 360 کیلومتر مربع می باشد، که در فاصله 15 کیلومتری غرب روستای ترود و در فاصله 120 کیلومتری جنوب شهرستان شاهرود قرار گرفته است. این منطقه شامل سه زیرحوضه اصلی به نام های چاه موسی، واجارو و سرتخت می باشد و از نظر اقلیمی منطقه ای خشک قلمداد می شود. با وجود کم آبی شدید در این منطقه و کیفیت پایین آب های زیرزمینی، هر ساله مقادیر بالای آب با کیفیت مناسب از حوضه های این منطقه به نمکزارهای جنوب روستای ترود می ریزد و از دسترس خارج می شود. در این تحقیق کمیت و کیفیت سیلاب حوضه های این منطقه مورد بررسی قرار گرفته و راهکار مدیریتی مناسب جهت مهار سیلاب هر حوضه بیان شده است. برای بررسی کمی سیلاب در این حوضه ها، با توجه به نبود داده های بارندگی درحوضه ها، ازداده-های بارندگی ایستگاه ترود با طول دوره آماری 25 ساله استفاده شده و با استفاده از روابط استدلالی مقدار رواناب برای دوره بازگشت های مختلف برای هر سه حوضه برآورد شده است. بنابر نتایج حاصله، مقدار رواناب برای دوره بازگشت پنج ساله در حوضه های چاه موسی، واجارو و سرتخت به ترتیب برابر با 3/1، 4/2 و 6/0 میلیون متر مکعب و برای دوره بازگشت های 100 ساله به ترتیب برابر با 3/2، 3/4 و 0/1 میلیون متر مکعب می باشد. جهت بررسی کیفی سیلاب های منطقه، خصوصیات کیفی آب سیلاب و آب زیرزمینی اندازه گیری و با هم مقایسه شده اند. نتایج حاصله حاکی از کیفیت بسیار بهتر سیلاب حوضه های مورد مطالعه در مقایسه با آب زیرزمینی منطقه می باشد. درنهایت با در نظر گرفتن خصوصیات کمی و کیفی سیلاب های منطقه و خصوصیات فیزیوگرافی هر حوضه، برای مهار سیلاب در حوضه واجارو راهکار احداث بند خاکی و در حوضه های چاه موسی و سرتخت راهکار احداث شبکه های تغذیه مصنوعی پیشنهاد شده است.