چکیده: رودخانه بادآور واقع در شهرستان نورآباد در استان لرستان، تأمین کننده آب مورد استفاده برای مصارف دامداری و کشاورزی در طول مسیر خود است. بخشی از مسیر این رودخانه از مناطق مسکونی (شهرستان نورآباد) عبور می‌کند و فاضلاب‌های شهری و خانگی را دریافت می‌نماید. هدف از این مطالعه، ارزیابی کیفیت آب و رسوبات رودخانه بادآور و بررسی عوامل مؤثر بر ویژگی‌های کیفی می‌باشد. به این منظور، 19 نمونه آب برای آنالیز یون‌های اصلی، عناصر بالقوه سمّی و آلودگی میکروبی و 5 نمونه رسوب جهت بررسی غلظت عناصر اصلی و جزئی برداشت شد و به روش‌های استاندارد مورد تجزیه شیمیایی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی‌های هیدروشیمیایی نشان می‌دهد که تیپ نمونه‌های آب رودخانه بادآور بی‌کربناته سدیک می‌باشد. غلظت یون‌های اصلی در طی مسیر رودخانه تحت تأثیر فرآیند انحلال، فرآیند تبادل یونی و عوامل انسانزاد قرار دارد. از لحاظ نسبت جذب سدیم، شاخص نفوذپذیری و خطر منیزیم و با توجه به نمودار ویلکاکس، تمام نمونه‌های آب برای مصارف کشاورزی مناسب هستند، ولی از لحاظ سختی کل نامناسب می‌باشند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که آب رودخانه در برخی مناطق دارای آلودگی میکروبی می‌باشد. مقایسه غلظت عناصر بالقوه سمّی در نمونه‌های آب با استاندارد فائو برای آبیاری و میانگین غلظت در آب‌های شیرین نشان داد که غلظت تمام عناصر به استثناء سرب در تمام نمونه‌ها پایین‌تر از استاندارد فائو می‌باشد. غلظت عناصر کروم، مس، روی و منگنز در تمام نمونه‌ها و غلظت کادمیم، کبالت، نیکل، سرب و سلنیم در برخی نمونه‌ها بالاتر از میانگین غلظت در آب‌های شیرین است. مقایسه غلظت عناصر بالقوه سمّی در نمونه‌های رسوب با استانداردهای جهانی نشان دهنده آلودگی رسوبات به عناصر کادمیم، کروم و نیکل است. براساس شاخص mC_d، کیفیت رسوب در تمام نمونه‌ها در رده با آلودگی بسیار پایین قرار می‌گیرد. بر اساس مقادیر ضریب غنی‌شدگی، عناصر کادمیم و کروم دارای منشأ انسانزاد هستند. روند تغییرات ضریب توزیع (K_d) نشان دهنده تحرک بالای عنصر کادمیم و تحرک پایین عنصر نیکل می‌باشد. نتایج حاصل از این مطالعه، لزوم مدیریت تخلیه فاضلاب‌های شهری و کشاورزی در رودخانه بادآور را مورد تأکید قرار می‌دهد.