چکیده: نوار ماگمایی سنوزوئیک سبزوار دارای ماگماتیسم گسترده ای به ویژه در پالئوسن- ائوسن بوده است که ناشی از مصرف شدن ورقه اقیانوسی نئوتتیس این حوضه در فرورانش کرتاسه پایانی- پالئوسن می باشد. اوج این ماگماتیسم در زمان ائوسن میانی- پایانی بوده که با نفوذ گنبدهای آداکیتی فراوان در این نوار همراه بوده است. این گنبدهای آداکیتی دارای طیف سنگی حدواسط تا اسیدی شامل آندزیت/ تراکی آندزیت، دیوریت، داسیت/ ریوداسیت و ریولیت می باشند که دگرسانی های سریسیتی، پروپلیتی و آرژیلیتی را نشان می دهند. غنی شدگی از LILEs و LREEs و تهی شدگی از HREEs و HFSEs در نمودارهای بهنجار شده به ترکیب گوشته اولیه و کندریت قابل مشاهده است. این ویژگی ها به همراه مقادیر بالای Na_2O و Al_2O_3، تمرکز بالای Sr، نسبت بالای Sr/Y و تهی شدگی از HREEs و Y به همراه نسبت پایین K_2O/Na_2O و تهی شدگی از HFSEs در نمونه های پساافیولیتی نوار ماگمایی سبزوار، با محدوده مقادیر این عناصر در سنگ های آداکیتی مطابقت دارد. آداکیت های نوار ماگمایی سبزوار از دو نوع کم سیلیس و پر سیلیس هستند. مجموعه شواهد سنگ شناختی و ژئوشیمیایی نشان می دهند که ماگماهای سازنده سنگ های آداکیتی پر سیلیس و کم سیلیس این نوار به ترتیب از ذوب بخشی ورقه اقیانوسی فرورانش یافته و دگرگون شده نئوتتیس (شاخه سبزوار- درونه) و گوه گوشته ای متاسوماتیسم شده واقع در بالای زون فرورانش ورقه اقیانوسی این حوضه در محیط زمین ساختی فرورانش حاشیه قاره حاصل شده اند. آداکیت های پر سیلیس معمولاً دارای کانه زایی مس- طلا هستند. پردازش داده های ژئوشیمیایی موجود بر روی آداکیت های پر سیلیس نوار ماگمایی سبزوار به همراه شواهد صحرایی، حاکی از وجود این کانه زایی در منطقه است.