چکیده: حوضه آبگیر رودخانه ناصرآباد با مساحت حدود 88 کیلومتر مربع یکی از زیر‌حوضه‌های رودخانه زهره می‌باشد. این حوضه آبگیر در 18 کیلومتری شمال شرق دوگنبدان، در بالادست دشت امامزاده جعفر، واقع شده است و سالانه چندین مرحله در آن سیل جاری می‌شود. دشت امامزاده جعفر از مناطق مستعد کشاورزی در منطقه گرمسیری استان کهگیلویه و بویر احمد می‌باشد. بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی به منظور تأمین آب شرب شهرستان گچساران و همچنین برخی از روستاهای اطراف و حفر چاه‌های عمیق و نیمه‌عمیق جهت تأمین آب مورد نیاز بخش کشاورزی، صنعت و شرکت نفت، سبب کاهش سطح آب زیرزمینی در این منطقه شده است. به منظور جبران بخشی از اضافه برداشت از آب‌های زیرزمینی، در سال 1374 اقدام به احداث شبکه تغذیه مصنوعی در این دشت شده است. در این تحقیق، حجم سیلاب سالانه ورودی به شبکه تغذیه مصنوعی فوق‌الذکر و همچنین تأثیر آن بر آبخوان دشت امامزاده جعفر مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی کمی سیلاب در این حوضه، با توجه به نبود ایستگاه باران‌سنجی، از داده‌های بارندگی ایستگاه آبدگاه، نزدیک‌ترین ایستگاه به حوضه، با طول دوره آماری 18 ساله استفاده شده است. به این ترتیب که ابتدا ارتفاع بارندگی سالانه برای دوره بازگشت‌های مختلف در حوضه آبگیر رودخانه ناصرآباد برآورد شد و سپس با توجه به ضریب رواناب محاسبه شده در حوضه، حجم سیلاب سالانه برای دوره بازگشت‌های مختلف تعیین گردید. نتایج بدست آمده بیانگر این است که حجم رواناب در حوضه مورد مطالعه از حدود 4/30 میلیون متر مکعب تا حدود 9/60 میلیون متر مکعب به ترتیب برای دوره بازگشت های 2 و 25 ساله متغیر می‌باشد. جهت بررسی تأثیر شبکه تغذیه مصنوعی بر آبخوان منطقه، هیدروگراف پیزومترهای پائین‌دست طرح بررسی گردید و مشخص شد که تمامی آب وارد شده به طرح وارد آبخوان نمی‌شود و بنابراین تأثیر قابل ملاحظه‌ای بر سطح آب زیرزمینی ندارد. از نظر کیفی نیز با توجه به نمونه‌برداری انجام شده از سیلاب در این تحقیق، مشخص گردید که به لحاظ کیفیت مطلوب سیلاب، علیرغم حجم کم آب تغذیه شده، وضعیت کیفی آب زیرزمینی در نواحی مجاور طرح تا اندازه‌ای بهبود یافته است.