چکیده: سلامت انسان، حفاظت از محیط زیست و ایمنی تنها چند نمونه از نگرانی‌های اصلی بشر کنونی است که جامعه علمی را به توسعه حسگرهایی سوق می‌دهد که قادر به نظارت دقیق و هشدار نسبت به آسیب‌های احتمالی در زمان واقعی هستند. از میان حسگرها حسگرهای مبتنی بر اکسید روی (ZnO)، دی اکسید تیتانیوم (TiO_2)، تری اکسید تنگستن (WO_3)، اکسید مس (CuO و CuO_2)، اکسید قلع (SnO وSnO_2) و اکسید وانادیم (VO_2، V_2 O_5) که به صورت نانوذرات یا به صورت لایه های نازک پیوسته هستند از مهم ترین حسگر ها می باشند. در تابش UV بخش های مختلفی با توجه به انرژی آنها تعیین شده است که مهم ترین آنها UV-A می-باشد چراکه اصلی ترین منبع تولید آن خورشید می باشد که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آن خطرناک می باشد، در این صورت ساخت حسگرهای UV برای کنترل سلامتی حائز اهمیت است.از طرفی بیشترین کاربرد در زمینه های کاربردی ناحیه UV در بخش ناحیه UV-A می باشد. در حسگرهای UV با توجه به کاربردهای متنوع در پژوهش های اخیر برای ساخت قطعه حسگری از زیرلایه های انعطاف پذیر استفاده شده است. از جمله مواردی که در عصر تکنولوژی بسیار مورد توجه قرار گرفته و هنوز هم در حال رشد است، مطالعه بر روی حسگرهای انعطاف پذیر و پوشیدنی می باشد. به عنوان مثال قرار گرفتن بیش از حد در معرض تابش ماورا بنفش می تواند منجر به آسیب پوست و افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست شود. لذا، حسگرهای نوری پوشیدنی UV حسگری مناسب و مؤثر برای افراد برای نظارت بر قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش و محافظت از پوست خود در برابر آسیب است. در این پژوهش با استفاده از زیر لایه های سخت و انعطاف پذیر دو قطعه حسگری UV ساخته و مورد بررسی قرار گرفته است. حسگر انعطاف پذیر با پاسخ دهی نوری مناسب نسبت به حسگر سخت، پاسخ دهی بهتری را از خود نشان داده است همچنین بررسی حسگرها تحت شدت های متفاوت در یک طول موج تابشی نشان داده است که می توان اطلاعات به دست آمده را کالیبراسیون کرد.