چکیده: معرفی و تحقیق در زمینه حسگرهای گازی در محیط ما فرایندی است که از چندین سال پیش آغاز شده است. با این حال، اگرچه این فرآیند در طول سالها نسبتا کند بوده، علاقه به حسگرهای گازی به دلیل افزایش آگاهی از محیط زیست پیرامون افزایش یافته است. نیاز به تشخیص گازهای خطرناک در اطراف ما بیشتر و بیشتر مهم گشته، همانطورکه سطح فناوری در جهان رو به افزایش است. این پژوهش متمرکز به ساخت و بهبود حساسیت و انتخاب گری حسگر گازی برای تشخیص گاز خطرناک سولفید هیدروژن است. در این چارچوب، ما توجه ویژه ای به طراحی مواد نانوکامپوزیت پلیمری و اندازه گیری های الکتریکی AC قطعه حسگری (مانند ظرفیت و عامل اتلاف) در معرض گاز به جای اندازه گیری مقاومت اختصاص داده ایم. در این پژوهش، دو نوع نانوکامپوزیت پلیمری بر مبنای ماده آلی برمو آلومینیوم فتالوسیانین به عنوان ماده حسگری به صورت PPy/BrAlPc و PANi/BrAlPc جهت تشخیص گاز سولفید هیدروژن سنتز شد. بررسی عملکرد قطعه حسگری نانوکامپوزیتی PPy/BrAlPc، با نظارت بر تغییرات ظرفیت در فرکانس 1 کیلوهرتز، پاسخ سریع و پایداری خوب را در 2 ماه اول به ppm100 گاز سولفید هیدروژن منجر می شود. تنها 61 و 28 درصد از حساسیت اولیه به ترتیب پس از 2 و 4 ماه تولید می شود که نشان دهنده عدم ثبات قطعه حسگری نانو کامپوزیتی بر پایه PPy/BrAlPc در درازمدت است. عملکرد نانوکامپوزیت PANi/BrAlPc با ساخت 8 قطعه حسگری با الکترود های شانه ای متفاوت جهت تشخیص گاز سولفید هیدروژن مورد بررسی قرار گرفت. تلاش زیادی برای بهینه سازی طراحی (الکترود های شانه ای) و پارامترهای اندازه گیری (مانند ظرفیت و عامل اتلاف) برای حسگر در هنگام تشخیص غلظت‌های مختلف صرف شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که میزان حساسیت نانوکامپوزیت PANi/BrAlPc جهت تشخیص گاز سولفید هیدروژن در غلظت‌های مختلف به شدت به فرکانس اعمالی و شکل الکترود های شانه ای وابسته است. بهترین عملکرد جهت تشخیص گاز سولفید هیدروژن در غلظت‌های مختلف برای الکترود های شانه ای به شکل مارپیچی در فرکانس kHz1 بدست آمد. همچنین این قطعه حسگری انتخابگری خوبی نسبت به تشخیص گاز سولفید هیدروژن در بین گازهای متان، اتانول و استون دارد.