چکیده: روش درمانی BNCT (درمان با گیراندازی نوترون توسط بورون)، یک روش پرتودرمانی هدف دار و در حال توسعه است که به‌واسطه خاصیت گزینشی، کمترین آسیب را به بافت سالم می زند و در برخی موارد تنها روش درمانی مؤثر محسوب می شود. محققان در طی 80 سال گذشته تلاش های فراوانی در جهت از بین بردن چالش های این روش درمانی انجام داده اند. در این راستا منابع تولید نوترون و ایجاد باریکه نوترونی مناسب در جهت کاهش آسیب رسانی به بافت سالم بسیار مورد بررسی قرارگرفته است. محققان در دهه ی اخیر ترکیبات جدید و روش های نوین ازجمله روش هدایت مغناطیسی دارو برای این منظور مورد مطالعه قرار داده اند. کنترل مسیر حرکت دارو ازجمله فرآیندهایی است که می تواند کمک شایانی به درمان بسیاری از بیماری ها کند. اما با کنترل هرچه بهتر مسیر حرکت دارو، می توان با کمترین آسیب به بافت های سالم بدن، تومور موجود در بدن بیمار را از بین برد. در دارورسانی مغناطیسی، عامل های دارویی از بین برنده ی تومور یا سلول های سرطانی، روی یک مولکول مغناطیسی بارگذاری شده اند که با اعمال یک میدان مغناطیسی خارجی، از تجمع این داروها در سایر نقاط بدن و بافت های سالم جلوگیری می شود. بدین‌صورت اثرات جانبی ناخواسته حاصل از شیمی‌درمانی‌های مرسوم به‌طور چشم گیری کاهش می یابد. این امر ما را بر آن داشت تا با استفاده از نرم‌افزار CST یک میدان مغناطیسی طراحی کنیم که در ناحیه ی تومور به عمق دلخواه مولکول های مغناطیسی داروی حامل بورون را هدایت و متمرکز کند. با تمرکز و افزایش غلظت دارو در ناحیه ی تومور، ناحیه ی واکنش در ناحیه ی تومور محدودتر می شود. این امر منجر به افزایش دز جذب‌شده در ناحیه ی تومور شده که از آسیب رسانی به بافت سالم در اطراف آن می کاهد. در این پایان نامه ضمن بررسی میدان مغناطیسی حاصل از یک پیچه ی هلمهولتز و تأثیر آرایش های هندسی ممکن به میدان حاصله، تجمع دز براثر تجمع بورون با شبیه سازی MCNP نشان داده شده است. انتظار می رود؛ اعمال این ایده از چالش های روش درمانی BNCT کاسته و منجر به بهبودی عملکرد این روش درمانی شود.