چکیده: مسائل مکان‌یابی از جمله مسائل تحقیق در عملیات هستند که در دهه‌های اخیر توجه بسیاری را به خود جلب کرده، و نیز کاربردهای فراوانی در دنیای واقعی دارند. یکی از مسائل اساسی در نظریه مکان‌یابی، مساله مکان‌یابی مسیر می باشد. در بعضی از مسائل مکان‌یابی به حالاتی بر‌خورد می‌کنیم که اگر خواسته باشیم آنها را با مدل‌های مکان‌یابی نقطه‌ای، مکان‌یابی کنیم، با بی‌شمار نقطه مواجه خواهیم شد. در این گونه مسائل مدل‌های مکان‌یابی نقطه‌ای جوابگو نیستند. در نتیجه مدل‌های مکان‌یابی نقطه‌ای گسترش پیدا کردند و منجر به مکان‌یابی نوع خاصی از زیر گراف‌ها مثل درخت، مسیر و دور شده‌اند. مساله مکان‌یابی مسیر بر روی گراف به مکان‌یابی سه نوع مسیر منجر می‌شود که عبارتند از مکان‌یابی مسیر مرکزی، مسیر میانه و مکان‌یابی مسیر بهینه پارتو. در این پایان‌نامه به مکان‌یابی مسیر مرکزی روی شبکه می‌پردازیم. مفهوم مسیر مرکزی اولین بار در سال 1977م توسط اسلیتر و هدتنیمی به طور جداگانه مطرح شد. در مساله مکان‌یابی مسیر مرکزی هدف پیدا کردن مسیری است به گونه‌ای که فاصله دورترین مشتری تا این مسیر کمترین مقدار شود. از کاربردهای این مساله می‌توان به مکان‌یابی لوله‌های آب، نفت و گاز و مکان‌یابی خطوط ریلی برون‌شهری و درون‌شهری اشاره کرد. در سال1981م هدتنیمی و در سال 1982م اسلیتر الگوریتم خطی برای مکان‌یابی مسیر مرکزی روی درخت ارائه کردند. در این پایان‌نامه مساله مسیر مرکزی بدون محدودیت، مساله مسیر مرکزی با محدودیت طول و الگوریتمی که اسلیتر برای مساله مسیر مرکزی روی درخت ارائه کرده است را بررسی خواهیم کرد. و چون مساله مسیر مرکزی روی شبکه‌ها مساله‌ای NP- سخت است، روش‌های ابتکاری برای حل این مساله ارائه می‌شود. ما در این پایان‌نامه الگوریتم ژنتیکی برای حل این مساله ارائه کرده و جهت بهبود نتایج، الگوریتم ترکیبی دیگری مرکب از الگوریتم ژنتیک و روش مورچه ارائه کرده‌ایم. و سپس نتایج این دو الگوریتم را با هم مقایسه خواهیم کرد.