چکیده: بیماری اوتیسم یک اختلال مغزی درکودکان است که بخش های مختلف مغز در افراد مبتلا به آن در ارتباط با یکدیگر دچار مشکل می شوند. علل اصلی ابتلا به این بیماری به طور کامل مشخص نبوده و درمان قطعی برای آن وجود ندارد. اما با تشخیص سریع این بیماری، ممکن است علایم آن بهبود یافته و مهارت های اجتماعی و کلامی کودک ارتقا پیدا می کند و یا از افزایش شدت علایم بیماری جلوگیری می شود. محققان پس از انجام تحقیقات در این زمینه بیان کرده اند که اوتیسم درمان قطعی ندارد اما اگر اقدامات توانبخشی در مورد این بیماران به موقع انجام شود تعدادی از آنان می‌توانند به مدارس عادی بروند و حتی از تحصیلات عالی برخوردار شوند. تشخیص بیماری اوتیسم در بدو تولد تنها از روی نشانه های آن کاری بسیار دشوار و حتی غیر ممکن است. بنابراین، برای تشخیص این بیماری بهتر است که از داده های مغزی استفاده شود. یکی از انواع تصاویر مغزی، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) می باشد. این داده ها به ما این امکان را می‌دهد که تمام جزییات مغز را بررسی کنیم. با استفاده از این نوع داده ها امیدواریم که بتوانیم بیماری اوتیسم را بهتر از حالتی که تنها از نشانه های بالینی استفاده می شود، تشخیص دهیم. در این پایان نامه چارچوبی کلی برای دسته بندی تصاویر در دو گروه سالم و بیمار مبتلا به اوتیسم با استفاده از داده های MRI ارائه شده است. در این چارچوب پس از پیش پردازش تصاویر MRI، با استفاده از الگوریتم PCA، علاوه بر انتقال داده ها به یک فضای جدید، تعداد ابعاد آنها نیز کاهش داده می شود. خروجی های حاصل از اعمال PCA برروی داده ها، به عنوان ویژگی مورد استفاده قرار می گیرند. در ادامه، برای شناسایی ویژگی های با تفکیک پذیری بیشتر از روش آماری آزمون تی استفاده می شود. پس از انتخاب ویژگی های با تفکیک پذیری بالا، با استفاده از روش های دسته بندی داده ها را در یکی از دو گروه سالم یا بیمار قرار می دهیم. در حالتی دیگر برای دسته-بندی تصاویر MRI علاوه بر پیش پردازش داده ها، عمل قطعه بندی تصاویر انجام شده است. این عمل تصویر مغز را به دو بخش ماده سفید و خاکستری تقسیم می کند. در ادامه از بخش ماده خاکستری داده ها برای استخراج و انتخاب ویژگی و درنهایت دسته بندی استفاده می شود. در این تحقیق از چندین طبقه بند متفاوت برای دسته بندی داده ها استفاده شده است. بیشترین دقت دسته بندی با استفاده از روش اول (استفاده از کل تصویر) 76% و در روش دوم (استفاده از ماده خاکستری مغز) 94% می باشد.