چکیده: رویکردهای بازاریابی، از اواسط دهه1950 به رویکردهایی استراتژیک با افق زمانی بلند مدت تبدیل شده است. تمایل موسسات کسب وکار به بررسی دقیق نیازهای مصرف‏کننده و مشتری متمرکز شد. مفهوم بازاریابی فلسفه حاکم بر بنگاههای کسب وکار گردید و از اصطلاح بازارگرایی برای اجرای مفهوم بازاریابی استفاده شد. در طول دهه گذشته بازارگرایی بسیار مورد توجه پژوهشگران بازاریابی قرارداشته و به عنوان یکی از موضوعات اصلی پژوهش، در بازاریابی استراتژیک مطرح شد. بازارگرایی و تاثیر آن بر عملکرد از جمله مباحث مهم و محوری در مدیریت بازار و مشتری قرار گرفت. در این پژوهش، به بررسی تاثیر بازارگرایی بر عملکرد بانک مسکن در شهر تهران با توجه به متغیرهای ساختاری و متغیر تعدیل‏کننده محیطی ‏پرداختیم. برای این منظور 65 شعبه بانک مسکن تهران به عنوان نمونه انتخاب و سپس پرسشنامه‏ای که از قبل آماده شده بود، در اختیار مدیر و معاون شعبه قرار داده شد. برای تحلیل و بررسی فرضیه‏ها از روش رگرسیون لجستیک و خطی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که، بازارگرایی بر روی عملکرد بانک مسکن تاثیر دارد. اما از متغیرهای ساختاری، عوامل مدیران ارشد و تعامل میان بخشها از متغیر پویایی میان بخشهای سازمان و سیستم پاداش از متغیر سیستم سازمانی، موجب بهبود بازارگرایی بانک مسکن می‏شوند و متغیرهای درگیری میان بخشهای سازمان و سیستم رسمی و تمرکزگرایی تاثیری روی بازارگرایی ندارند. همچنین تحلیلهای آماری نشان داد که متغیرهای محیطی تاثیری روی رابطه بین بازارگرایی و عملکرد ندارند.