چکیده: ابررساناهای دما بالا دو ویژگی مقاومت الکتریکی بسیار پایین و دیامغناطیس کامل را دارند که همین ویژگی آن ها منجر به ساخت کابل های ابررسانای دما بالا و استفاده از آن ها در سیستم های قدرت شده است . کابل های ابررسانا دارای ویژگی هایی مانند محدود کردن جریان خطا، حجم و وزن کم و تلفات پایین هستند و می توانند انرژی الکتریکی را تا چندین برابر یک سیم معمولی مسی با قطر یکسان انتقال دهند. به عبارت دیگر می توان بیان کرد که برای یک مقدار توان مشخص حجم فضای مورد نیاز به طرز چشمگیری کم می شود، که این ویژگی های آن ها باعث استفاده از این کابل ها در هواپیما و کشتی برقی شده است. یکی از مشکلاتی که کابل های ابررسانا با آن روبه رو هستند، تعداد لایه های کابل است. هنگامیکه تعداد لایه های کابل افزایش می یابد، جریان توزیع شده در بین لایه ها غیریکنواخت خواهد شد. این شرایط باعث افزایش تلفات AC در کابل می شود. علاوه بر این افزایش تعداد لایه های کابل باعث سنگین شدن وزن نهایی آن خواهد شد. با هدف رفع این موانع لازم است تا شرایط کابل از نظر ساختار و نحوه استفاده از ابررسانا مورد بررسی قرار گیرد. یکی از بهترین راه ها برای رفع این مشکلات را می توان استفاده از روش های بهینه سازی بیان کرد. در این پایان نامه به بهینه سازی ساختار کابل ابررسانا مطابق با شرایط بهره برداری آن پرداخته شده است. جهت بهینه کردن طراحی کابل از روش بهینه سازی ازدحام ذرات استفاده شده است. دو سناریو برای بررسی روند بهینه سازی در نظر گرفته شده است که در یکی کابل تک فاز و دیگری کابل سه فاز مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه بهینه سازی در هر سناریو نشان داده است که تلفات کابل مورد مطالعه بعد از انجام بهینه سازی بسیار کم شده و توزیع جریان در لایه ها و فازهای مختلف یکنواخت تر گردید. در این راستا مقایسه نتایج برای شرایط قبل و بعد از بهینه سازی انجام شد. بررسی نتایج نشان داده است که با انجام فرایند بهینه سازی تلفات کابل ابررسانای تک فاز به ازای ولتاژ پیک kv 15 در حدود 60% کاهش یافته است. در کابل سه فاز تلفات در تمامی لایه ها کاهش یافته است که مقدار آن در بیشترین حالت حدود 15% بوده است.