چکیده: چکیده: افزایش خصوصیات آیرودینامیکی ایرفویل از طریق کاهش نیروی پسا و کنترل جدایش جریان از جمله مهمترین اهدافی است که محققین رشته هوافضا با استفاده از روشهای مختلف در صدد نیل به آن هستند، تاکنون تحقیقات بسیاری در مورد یک روش غیرفعال انجام شده که به برآمدگی لبه حمله معروف است. ایده این روش بر اساس شکل‌شناسی باله‌های نهنگ غول پیکر کوهاندار بنا نهاده شده که ابتدا توسط زیست شناسان پیشنهاد شد. در این پژوهش که به شکل تجربی و در تونل باد انجام گرفته، به مطالعه تأثیر موجدار کردن ایرفویل ناکا 0012 بر روی مشخصه های آیرودینامیکی آن پرداخته شده است. همچنین برای اعتبار سنجی ابتدا ایرفویل ناکا 0012 استاندارد ساخته شد و مورد آزمایش تجربی تونل باد گرفت، سپس ایرفویل ناکا 0012 موجدار که لبه حمله، لبه فرار، سطح بالایی و سطح پایینی آن را به شکل موجدار طراحی کردیم، ساخته شد. نتایج به دست آمده در محدوده اعداد رینولدز 15 هزار، 30 هزار و 66 هزارثبت شد و پس از آن نمودارهای مقایسه ای را برای اعتبارسنجی رسم کردیم. پس از این آزمایش‌ها ایرفویل موجدار در رینولدزهای 15 هزار و 66 هزار عملکرد آیرودینامیکی بسیار خوبی نسبت به ایرفویل ناکا 0012 ساده از خود نشان داد، به طوری که شاهد بودیم در رینولدز 15 هزار در زاویه حمله 15 درجه ضریب برآ از 22/0 در ایرفویل ساده به 33/0 در ایروفویل موجدار رسیده که حدود 50 درصد نسبت به ایرفویل ساده بیشتر است. همچنین در رینولدز 66 هزار نیز ضریب برآ پس از زاویه حمله 15 درجه از 57/0 در ایرفویل ساده به 61/0 در ایرفویل موجدار رسیده که با رشدی معادل بیش از 7 درصد مواجه می‌باشد.